1408

Het zogenaamde writer's block is al sinds het prille begin van Stephen Kings carrière een rode draad doorheen zijn oeuvre. Of het nu Jack Torrance is uit The Shining of Paul Sheldon uit Misery, het zijn allemaal alter ego's van een schrijver die hoopt zo zijn eigen innerlijke demonen uit te drijven. Schrijver Mike Enslin (Cusack) past perfect in dit rijtje: zijn relatie zit in het slop en zijn boeken over bovennatuurlijke fenomenen blijken niet meteen hoogvliegers. Voor de getormenteerde schrijver rest nog een uitweg: één nacht verblijven in de beruchte kamer 1408 in het New Yorkse Dolphin hotel. Ondanks de tegenkanting van de mystieke hotelmanager Olin (Samuel L. Jackson) krijgt Enslin de sleutels.

De premisse laat zich niet meteen lezen als een originele suspensthriller, al schiet 1408 vin tegenstelling tot andere spookhuisthrillers aardig uit de startblokken. De Zweede cineast Mikaël Håfström voert de spanning met mondjesmaat op en lijkt gestaag te werken naar een spannende climax. Maar eenmaal halverwege kan Håfström het niet laten een storm van ridicule speciale effecten te ontketenen. Het scenario raakt bedolven onder tsunami's, sneeuwstormen en orkanen waardoor de regisseur de focus op het verhaal volledig verliest. Clichématige plotwendingen en exuberante effectenshows volgen elkaar in sneltempo op waardoor de spanning definitief verloren gaat.

Bovendien beschikt het scenario over meer gaten dan een plakje Franse Gruyère. Het achtergrondverhaal, over Mikes rouwproces om zijn dochter, is banaal en saai en de wanhopige pogingen om het verhaal opnieuw enige kracht te verlenen - blijkbaar beseften de scenaristen zelf dat het verhaal al lang was stilgevallen - zijn geforceerd en ongeloofwaardig.

Clichématige plotwendingen en exuberante effectenshows laten de spanning definitief verloren gaan

Cusack is bovendien volledig verkeerd gecast en loopt hopeloos verloren in dit potsierlijke gilfestijn. Zelfs met de beste wil van de wereld kunnen wij in hem geen zelfzekere, egotrippende horrorschrijver herkennen. Samuel L. Jackson, die amper tien minuten schermtijd toebedeeld krijgt en dus valselijk gebruikt wordt als publiekslokker, vertolkt opnieuw de profetische betweter van dienst (It's a fucking evil room), maar denkt wellicht alleen aan zijn hypotheeklening.

Akkoord, wij weten dat het allemaal draait om een suspension of disbelief, maar voor dit oliedomme horrorspektakel waren wij echt niet in staat om afstand te doen van enige nuchterheid. Voor wie 1408 zonder zucht kan uitzitten is het verblijf in de gelijknamige kamer wellicht een pretje.

Sven De Hondt Helemaal (niet) akkoord? Lees de