Avant L'Hiver

Een overwerkte chirurg ondervindt na de ontmoeting met een mysterieuze vrouw dat zijn leven op routine en rede steunt. Wat volgt is geen klassieke midlife-crisis, maar een door onbestemde verlangens gestuurd zoeken naar een manier om het leven te voelen in plaats van het te overdenken. Protagonist Paul (Daniel Auteuil, wars van ijdelheid) vervreemdt langzaam van zijn omgeving, maar ook van zichzelf.

Schrijver en filmmaker Philippe Claudel beschrijft deze mannelijke (r)evolutie sierlijk en romanesk. Het overdachte scenario verweeft het drama mooi in dagelijkse gebeurtenissen, waarbij de onvoorspelbaarheid groot is maar elk voorval desondanks weinig verrast. De psychologische uitdieping vloeit ongemerkt voort uit schijnbaar banale taferelen.

Het is echter niet alleen de penopauze die de dienst uitmaakt. Ook de mensen rondom Paul blijken iets onder hun pantser zitten hebben. Ek personage wordt in een andere mate ontbloot. Kristin Scott Thomas verweert zich dapper tegen het wat stereotiepe gegeven van verveelde doktersvrouw die ontrouw vermoedt.

Een boeket rode rozen zorgt al snel voor een eerste weerhaakje in de plot, maar los daarvan voelt de film aanvankelijk wat mak en filmisch weinig markant aan. Avant L'Hiver blijkt je met zijn gestroomlijnde vertelling echter snel voor zich te winnen. De zoektocht van een wat verdwaasde zestiger naar een houvast in zijn leven en het daarbijhorend kijkje op het doen en laten van een gezin uit de hogere middenklasse, biedt verteerbaar maar in zekere zin toch urgent kijkvoer, in de traditie van een aantal grote Franse cineasten.

De indringendheid van zijn debuutfilm Il y a longtemps que je t'aime blijkt nogmaals moeilijk te evenaren, maar het is duidelijk dat Claudel wat te vertelllen heeft en dat wellicht nog enige tijd zal blijven hebben.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de