Be with Me

Uit Singapore komt deze sobere film, die drie verhalen over verlangen en communicatie in elkaar versmelt tot één geraffineerd geheel. Vrij minimalistisch wat verhaal en beeldvoering betreft, en net daardoor één van de betere prenten uit de competitie op het Gentse filmfestival.

Een deel van de plot is biografisch: de dove en blinde lerares Theresa speelt dan ook gewoon zichzelf. In minutenlange scènes waarin ze haar dagelijkse bezigheden uitoefent, zoals koken, zwemmen, boodschappen doen en de krant lezen, maken we kennis met deze bijzondere vrouw. Dit relaas wordt aangevuld met fictie: Theresa heeft een boek geschreven dat door een behulpzame jongeman wordt vertaald. Diens vader is een eenzame en verdrietige weduwnaar die opleeft wanneer hij zijn zoon eten kan meegeven voor Theresa. Dan is er de lijvige nachtwaker die verliefd is op een jonge vrouw die hij niet durft aanspreken, en tenslotte zijn er de twee tienermeisjes wiens innige band vooral groeit via chat en sms.

Een sobere en gevoelige film over grootsteeds verdriet

Regisseur Eric Khoo heeft zijn drie verhalen willekeurig geknipt en vermengd. Soms wordt lange tijd na elkaar gefocust op een bepaald personage, dan weer zeer kort. Het gemeenschappelijke thema communicatie uit zich ook in de vorm: amper enkele zinnen worden er in de hele film gezegd en toch staat hij bol van betekenis. Het slot, waarbij een dove, blinde en Engels sprekende vrouw een anderstalige oude man troost, zegt meer over wat zich tussen mensen afspeelt dan om het even welk zelfhulpboek Op een tweede niveau handelt Be with Me dan ook over grootsteeds verdriet en de zoektocht naar liefde. Het resultaat is een subtiel in beeld gebrachte, heerlijk sobere, rustgevende en gevoelige film.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de