Cold War

Genre: Drama | Duur: 1u28 | 2018 | Release: 31 Oktober 2018 | Land: Polen | Regie: Pawel Pawlikowski | Cast: Joanna Kulig, Tomasz Kot

Vijf jaar na het sobere Ida is de Poolse filmmaker Pawel Pawlikowski terug en opnieuw stapt hij het verleden van zijn vaderland in om ons in beeldig zwart-wit een sober verhaal te brengen. Ook dit keer weet hij daarmee een filmminnend publiek te plezieren. Of hij daar net als in 2014 een Oscar mee wint, valt nog te bezien. Ons eigen Girl is alvast één van de concurrenten. 

 

Cold War draait om een romance tussen een zangeres en een dirigent die beiden tot een artistiek gezelschap behoren dat in het naoorlogse Europa succes boekt met folkloristische dans- en zangstondes. Doorheen de tijd kent de relatie hoogte- en dieptepunten, maar de aantrekkingskracht tussen de twee blijft krachtig overeind, hoe onwaarschijnlijk dit paar ook is. Terwijl muziek en politiek flink evoluerend een onstabiele context vormen, blijkt de passie tegen alles bestand. 

Aanvankelijk wordt ons in dit bitterzoete relaas niet meteen getoond wat Zula en Wictor in elkaar zien. De personages laten zich geleidelijk aan kennen door hun acties, en dan vooral door hun rol als minnaar. Uiteindelijk overstijgen ze met hun samenzijn tijd en ruimte.

Net als in Ida is er een zekere afstandelijkheid voelbaar en leidt de strakke kleurloze esthetiek tot een ietwat hermetische vertelling. Toch weet de romance zijn publiek voor zich te winnen, al durven we gerust ook zeggen dat het gebrek aan warmte en bezielde personages voor een afloop zorgt waar het de kijker mogelijk ook koud bij blijft. De tristesse die over de film hangt, bleef ons bij.

Stilistisch imponerend verslag van een romance die tijd en ruimte overstijgt

Ondanks de bakken applaus waar Cold War al kon op rekenen - op het Film Fest Gent won de prent zowel de jury- als de publieksprijs - zal het vooral de zelfverklaarde meerwaardezoeker zijn die zich de film lang zal herinneren. Wij voelden onder die knappe beeldvoering net niet genoeg emoties borrelen om ons fan te noemen, ook al weten de acteurs hun destructieve verlangen overtuigend weer te geven. 

 

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na 15 jaar keren de minnaars terug naar de streek waar ze elkaar ontmoet hebben om er samen de dood in de ogen te kijken: ze slikken een handvol pillen en nemen vredig plaats op een bank in een idyllisch landschap.