Dark Blue

Genre: Actiethriller | Duur: 1u53 | 2002 | Release: 23 Juli 2003 | Land: VS | Regie: Ron Shelton | Cast: Kurt Russell, Scott Speedman, Brendan Gleeson, Michael Michele, Lolita Davidovich, Ving Rhames

Los Angeles, 1992. Het proces van de blanke politiemannen die gefilmd werden toen ze de zwarte Rodney King mishandelden, houdt heel Amerika in de ban. De stad der Engelen is een kruitvat dat op punt staat om te ontploffen. Rassenrellen en massale plunderingen liggen in het verschiet. In dit broeierige klimaat van latent geweld krijgt sergeant Eldon Perry van de SIS (Special Investigation Squad) samen met zijn nieuwe partner Bobby Keough de opdracht om de overval op een drankwinkel- die uit de hand liep tot een viervoudige moord- te onderzoeken. Het duo wordt scherp in de gaten gehouden door Arthur Holland, die hen verdenkt van onnodig geweld met dodelijke afloop tijdens hun laatste zaak.

Het verdraaien van de feiten en het liegen tegen hoorcommissies is dagelijkse kost voor de doorwinterde 'cops' van de LAPD, praktijken die door de corrupte politiechef Jack Van Meter niet enkel getolereerd maar zelfs aangemoedigd worden. Perry en Keough kijken echter raar op wanneer Van Meter hen gelast om de twee belangrijkste verdachten van de roofmoord, Orchard en Sidwell, te laten lopen en de schuld in de schoenen te schuiven van twee ex-gedetineerden die met de zaak niks te maken hebben.

Dark Blue is gebaseerd op een roman van James Ellroy en diens typische ingrediënten (moord, oplichting, chantage, leugens, corruptie, racisme, overspel, ...) zijn - gelukkig maar - uitvoerig in de film aanwezig, maar het geheel kan niet tippen aan bijvoorbeeld L.A. Confidential, dat zich door de setting in het Hollywood van de jaren '50 in een nog interessanter en meer tot de verbeelding sprekend universum afspeelt. In het boek van Ellroy speelt het verhaal zich trouwens af aan de vooravond van de Watts rellen in 1965, maar voor de filmversie werd het ge-updated naar 1992. Een kemel van de producenten? Wel, niet echt en toch weer wel. L.A. ten tijde van Rodney King is immers een uitstekende biotoop voor een film over corrupte flikken, maar anderzijds gaan zo vele van Ellroy's prachtig gedetailleerde, nostalgische en sfeervolle beschrijvingen van een vervlogen, mythische stad verloren.

Het personage van Eldon Perry is dan ook een anachronistische figuur: echt het type van de smerige flik, die aan de hand van smeergeld, leugens en buitensporig geweld naam weet te maken en de bekentenissen het liefst van al hoogstpersoonlijk uit de strot van zijn verdachten ramt. Maar kom, zulke figuren behoorden in 1992 waarschijnlijk ook nog tot het korps van de LAPD, en bovendien is Kurt Russell's vertolking van deze aan alcohol verslaafde en afgeleefde geweldenaar meer dan genietbaar.

Dark Blue is een gemene, nijdige hard-boiled politiethriller, een zoveelste opdoffer voor het reeds onherstelbaar beschadigde imago van de LAPD, dat nu wel geboekstaafd moet staan als het meest corrupte en racistische politiekorps van deze aardkloot. Eigenlijk waren ter onderstreping van dit interessante gegeven een paar stevige Body Count schijven zeker op hun plaats geweest.