The Devil All the Time

Met het kritisch succes groeiden ook de ambities van Antonio Campos, de regisseur van het klinische Afterschool, het troosteloze Simon Killer en het bezwerende Christine. De romanverfilming The Devil All the Time toont de man op zijn best, al vertoont dit drama iets minder karakter dan zijn vorige producties.

We volgen een tiental personages gedurende een twintigtal jaar in de streek van Ohio en West-Virginia, kort na WO II. Het is ruraal, onderontwikkeld gebied waar de kerk de macht in handen heeft. Men is er kerkganger of moordenaar. Godvrezendheid en gewelddadigheid worden generatie na generatie doorgegeven. De diverse protagonisten hopen enerzijds op een teken van God of hebben de Heer anderzijds al lang achter zich gelaten. In dit moreel moeras volgen we o.a. een veteraan, een predikant, een serveerster, een fotograaf en een sheriff, maar status noch macht maken dat deze lui gespaard blijven van hun vaak triestige lot.

The Devil All the Time volgt een grillig vertelparcours dat de kijker alert houdt. Het is een onvoorspelbare tijd. Maar het wordt moeilijk je aan bepaalde figuren te hechten: nog voor de helft van de film is de cast al gehalveerd. Dat niet noodzakelijke elke bekende acteur in dit relaas een proportionele rol vertolkt, zorgt voor verrassingen. Tegelijk loop je als kijker ook wat te tasten naar houvast. Wat een beschouwing wil zijn over hoe geloof en agressie de donkerste kanten van de mensheid blootleggen, wordt ons meer opgedrongen dan dat we dat voelen. De te weinig consequent gehanteerde voice-over is hier overbodig, daar een leuke extra.

Niettemin valt er veel te bewonderen in deze erg lange film. Visueel weet The Devil All the Time - analoog gefilmd - de troosteloosheid van het tijdperk te vatten. Zelfs de aantrekkelijkste acteurs ogen afgeleefd. De sets en locaties laten de gebeurtenissen levensecht overkomen. Ondanks de beperkte impact van de plot, weet Campos een macaber sfeertje op te roepen en voel je de alledaagsheid van kerkelijke manipulaties en moreel gewettigd bloedvergieten.

Wat onevenwichtige studie van een door religie en geweld gedomineerde tijd en plaats

De cast werd smakelijke samengesteld met jong en opkomend talent, waarbij niemand het laken echt naar zich toe trekt. Robert Pattinson voegt opnieuw een fascinerend personage toe aan zijn alsmaar rijker wordende oeuvre, maar hij lijkt wel de enige te zijn die zijn vertolking enigszins met de tong in de wang benadert. Bill Skarsgard evenaart stilaan zijn broer qua intensiteit. Fijn ook om Tom Holland het superheldenuniversum te zien verlaten en in de rol van de naiëve Lenora zien we Eliza Scanlen na Little Women en Babyteeth voor een derde keer opvallen dit jaar.

Te zien op Netflix

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de