Entourage

De carrière en escapades van filmster Vincent Chase en zijn entourage zorgden zes seizoenen lang voor genietbare televisie. De serie bood ons een entertainende blik achter de schermen van Hollywood, voerde onvergetelijke, soms hilarische personages op als Ari Gold, Johnny Drama en Lloyd de gaysian, en wist intussen ook nog eens een essentie te vatten rond mannenvriendschap, ambitie en relaties. De reeks, losjes gebaseerd op het stoere Hollywoodleven van Mark Wahlberg, eindigde in 2011 op een fatsoenlijk niveau. Waarom men daar vier jaar later nog een film wil aan toevoegen is een groot raadsel.

Natuurlijk is het leuk om de machobende terug te zien, maar er blijkt rond geen enkel personage een fatsoenlijke verhaallijn gebouwd te zijn die een film rechtvaardigt. De plot lijkt gewoon verder te bouwen op de serie, alsof het één lange extra aflevering is. Daar zouden we niets op tegen hebben, ware het niet dat we helemaal niets nieuw te zien krijgen en de personages zelfs aan kracht verliezen. We willen Eric niet in bed zien met sloeries, we willen niet dat Ari zijn woede leert beheersen en aardig is voor Lloyd en we willen al helemaal niet dat Johnny misschien wel eens een keer een deftige rol te pakken heeft. Het lijkt wel alsof de makers in een nostalgische bui besloten om alle geliefde karakters maar eens hun ideaal te laten bereiken, terwijl de fun er net zo vaak in zat de patsers naast de bal te laten shotten. Dat Eric zowat de enige in de film is die seks heeft, is illustratief voor het contrast.

We krijgen niets nieuw te zien en moeten vaststellen dat de personages zelfs aan kracht verliezen.

Terwijl een filmversie van Sex and the City - hoe bedroevend ook - wel een breed publiek wist te vinden, zit er eigenlijk niemand meer te wachten op een Entourageprent. En hoewel de film nadrukkelijke pogingen doet om nieuwe kijkers te schetsen wat de verhoudingen tussen de personages zijn, kan het doelpubliek niet verder reiken dan enkel de hardcorefans.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de