The Five Senses

The Five Senses is een heel subtiele, rustige, mooie film. Een beetje articifieel is heel het verhaal opgehangen aan de verdwijning van een klein meisje. Een vijftal personen hebben hier allemaal min of meer iets mee te maken.

Elk van deze personages heeft verder iets speciaals met een bepaald zintuig.

Zo is er de oogarts die weet dat hij binnenkort doof zal worden en die voor dat gebeurt een 'geluidenbibliotheek' in zijn hoofd wil opbouwen zodat hij er later op terug kan vallen.

Een taartenkunstenares die de prachtigste taarten kan creëren, maar die niet te eten zijn. Door toedoen van haar Italiaanse dekhengst leert ze echter proeven.

Verder zijn er nog het voyeuristische gefrustreerde pubermeisje, de vrouw die opnieuw mannen leert aanraken en de homo die op zoek gaat naar de geur der liefde.

Deze bespreking kon u reeds tijdens Gent99 lezen.. Ook na een tweede keer blijft The Five Senses een heel erg leuke film. Een niet bijster origineel verhaal, maar wel prachtig uitgevoerd.

Wat opvalt bij deze film is de innerlijke rust die deze film uitstraalt. Weinigen zouden het aandurven een dergelijke subtiele prent te schieten.

Met andere woorden: Prachtige film, jammer dat er iets te weinig aandacht besteed is aan de opbouw en samenhang van het scenario, maar laat u dat niet weerhouden deze film te bekijken.

Frank Moens Helemaal (niet) akkoord? Lees de