Switchblade Sisters

Rolling Thunder, het distributiebedrijfje van de jonge Quentin Tarantino, releaste ondermeer Wong Kar-wai?s Chung King Express en Takeshi Kitano?s Sonatine maar ook (heruitgaves van) Lucio Fulci?s zombiefilm, The Beyond en deze Switchblade Sisters. Tarantino bazuinde overal rond dat Hill een genie was ("There's more action in 'Sisters' than in 'Twister'!") en bracht de grindhouse-klassieker terug waar deze hoorde: in het collectieve geheugen van de bad taste filmfreak.

Zodra Hill tijdens de titels met zijn camera over zwart-witte stills glijdt met ?Black-hearted woman? op de geluidsband (het soort wahwah-deuntje dat u kent van uw Jackie Brown-soundtrack), ben je klaar voor een bad ass filmpje. Dat is min of meer wat er volgt: een goed gemaakte, licht gedateerde maar entertainende girl power actieprent rond twee schoolbendes, genaamd de Silver Daggers en hun vrouwelijke equivalenten, de Dagger Debs. Lace, the cheffin van de Debs wordt het leven moeilijk gemaakt door groentje Maggie. Vrouwelijke jaloezie ontketent bloederige gebeurtenissen.

Jack Hill staat niet alleen bekend als de koning van de exploitation, maar ook als de Howard Hawks ervan, omdat hij zich zoals Hawks succesvol waagde aan zowat elk (sub)genre. Zo bekeken is Switchblade Sisters misschien wel de ultieme exploitation-film, want deze girl gang-variant wordt opgevrolijkt met een snuifje blaxploitation (in de vorm van een troep Maoistische revolutionairen), een toets ?women in prison? (met een memorabele gevangenisbewaakster) maar vooral veel actie en geweld.

En daar wringt soms de schoen der veroudering bij deze film uit 1975: terwijl Hill in de entertainende openingsscènes zowat het wereldrecord bitch-slapping vestigt en er later niet alleen massa?s vuisten op gezichten bonken maar ook messen en (machine-)geweren worden bovengehaald, is de prent voor hedendaagse ogen niet erg expliciet: van een verkrachtingsscène wordt braafjes weggeknipt en als bad (of good) guys worden neergeknald krijg je geen vleeswonden te zien. ?t Is een beetje het onvermijdelijke failliet van de low budget actiefilm: als er een gepantserde wagen opduikt, zitten we met onze gedachten nogal snel bij The A-Team. Sommige camp veroudert niet erg goed, wat ook geldt voor de prestaties van sommige actrices.

Maar vergis je niet. Hills actieopus bevat meer ?Bitches!? dan een dozijn Dr Phil-dvd?s en vooral een paar knap gechoreografeerde en spannende scènes. Het finale messengevecht bijvoorbeeld is puur genieten. Fans van Tarantino en Rob Zombie (The Devil's Rejects), check hun zelfverklaarde voorloper.

Jan Sulmont Helemaal (niet) akkoord? Lees de