The Lake House

Genre: Romantisch Drama | Duur: 00 min. | Release: 1 Januari 2006 | Land: | Regie: | Cast:

Twaalf jaar nadat ze samen met een bus mochten rijden, trachten Keanu Reeves en Sandra Bullock opnieuw het scherm te laten knetteren. Het romantische bedoelde onding The Lake House - een remake van de Zuid-Koreaanse prent Il Mare - is echter een stuk minder explosief dan het formidabele Speed destijds.

Reeves speelt Alex, een architect die in een would-be postmodern huis gaat wonen en daar brieven ontvangt van de vorige bewoonster, de dokteres Kate. Alleen blijkt die nu wel in 2006 te leven, terwijl Alex nog in 2004 verblijft. De brievenbus van het huis functioneert blijkbaar als teletijdmachine en dus gaan Alex en Kate naarstig aan het schrijven. In plaats van elkaar naar lottocijfers of voetbaluitslagen te vragen, leggen de tortelduifjes echter liever hun hart bloot en gaan ze elkaar als verwante zielen beschouwen.

Elke film vereist natuurlijk een suspension of disbelief, een ingesteldheid van de kijker om mee te gaan in een verhaal en de inconsistenties van de plot te negeren. Maar The Lake House maakt het wel erg bont. Zo gaat Alex op een bepaald moment snel een boom planten voor de plek waar Kate's appartement nog moet gebouwd worden en stuurt Kate hem een boek dat hem doet inzien hoe waardevol de relatie met zijn vader wel is. De Argentijnse cineast Agresti heeft blijkbaar niet willen inzien dat de plot van zijn Amerikaans debuut steeds minder aannemelijk werd en gaat zelfs nog een stap verder. Plots laat hij, omwille van het ritme van de film, de personages off screen converseren in plaats van schrijven en geef je er als kijker helemaal de brui aan.

Naast het onzinnige gegeven, valt ook op dat Reeves en Bullock eigenlijk al te oud zijn voor deze rollen. Beiden zijn 41, zien er weliswaar jonger uit, maar spelen eigenlijk wel rollen die bedoeld zijn voor twintigers of jonge dertigers. Zo staat Kate nog aan het begin van haar dokterscarrière. Willeke Van Ammelrooy daagt ook even op en om haar Nederlandse accent te maskeren, geeft men haar personage maar meteen Slavische roots. Uiteindelijk is er nog een dramatische afloop die de film een filosofische nasmaak moeten geven, wat de teenkulfactor alleen nog maar verhoogt.

In de VS spraken sommige critici van 'A timeless love-story' en wist The Lake House heel wat kijkers naar de zakdoek te doen grijpen. Dat soort mensen dient dringend zijn emotionele niveau op te vijzelen en moet maar eens naar echte cinema gaan kijken.