Ils

In deze Franse thriller wordt een naar Boekarest verhuisd Frans echtpaar 's nachts belaagd door een onbekend iemand. Of iets. Dat krijg je natuurlijk als je in een veel te groot, afgelegen huis in een uitgestrekt en donker bos gaat wonen. In de ijzingwekkende proloog zagen we al een moeder en dochter op mysterieuze wijze verdwijnen in dat woud, zodat we zeker zijn dat 'zij' geen lieverdjes zijn. Het geklop op ramen en deuren is dus pas het begin van een reeks angstaanjagende gebeurtenissen die het koppel in een nachtmerrie doen belanden.

Het Franse regisseursduo Palud en Moreau doet ons met dit spannende, realistisch aandoende kat-en-muisspel een flink stukje bibberen. Een effectieve geluidsband vol enge geluiden en jachtig camerawerk, doen de angst van de protagonisten makkelijk overslaan op de kijker. Vanaf het moment dat het publiek te weten komt wie of wat 'zij' zijn, valt echter veel van de spanning weg. De psychologische dimensie die je bovendien verwacht -de Fransen associeer je niet meteen met vrijblijvende, goedkope horror - blijkt onbestaande. Het koppel is eerder toevallig slachtoffer van zijn belagers, terwijl je toch ergens de verwachting koestert dat er meer achter zit. Een persoonlijke afrekening, een geheim uit het verleden, één van de partners die mee in het complot zit, ...

'Ils' blijkt dus uiteindelijk een oppervlakkige, iets teveel op Amerikaanse leest geschoeide pseudo-horrorprent te zijn die bovendien nogal dwaas eindigt. Nu zou de film wel op feiten gebaseerd zijn, zodat de scenaristen daar weinig konden aan veranderen, maar wie zijn horrorklassiekers kent, kan de afloop al snel raden. 'Ils' is dus - in tegenstelling tot ons meest bevallige redactielid met dezelfde naam - slechts in beperkte mate interessant.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de