Enter The Dragon

Enter The Dragon is maar één van de vele films die bewijst dat we geen kakofonie van CGI geweld nodig hebben om vermaakt te worden. We zijn de auto's die in helikopters vliegen en exploderende wolkenkrabbers stilaan kotsbeu, en verkiezen praktische effecten en zorgvuldig gechoreografeerde vechtsequenties boven hyperkinetisch gemonteerde scènes gefilmd met de misselijk makende shaky cam. Contemporaine regisseurs werkend in het actiegenre zouden wat kunnen leren van Bruce Lee's martial arts-feest van 1973.

Qua plot is Enter The Dragon niet al te diepgaand (zelfs Taoïstische wijsheden voelen ludiek aan), maar dat is dan ook helemaal niet nodig voor vertier van deze soort. Lee is een martial arts-expert uit Hong Kong die door een Britse inlichtingendienst ingezet wordt om een crimineel genaamd Han neer te halen. De notoir meedogenloze schurk wordt verdacht van drugs- en mensenhandel en organiseert om de drie jaar een Kung Fu-toernooi om nieuw crimineel talent aan te werven. Lee, die een persoonlijk appeltje te schillen heeft met Han en zijn handlangers, vertrekt naar het eiland als deelnemer, om zo van binnenuit Hans organisatie ten val te brengen.

Bruce Lee mag wel dan zichzelf spelen in veel van zijn films, met hem in de hoofdrol hoeven we tenminste niet het debiel machismo te verduren dat veel hedendaagse actiepulp kenmerkt. Hij vertoont een zekere charismatische en intelligente flair die het praktisch onmogelijk maakt niet van zijn acteerwerk te genieten. Toegegeven, de personages zijn niet bepaald driedimensionaal, maar de film maakt zich geen illusies over wat ze is en heeft een uitdrukkelijk gevoel van zelfbewustzijn dat makkelijk te appreciëren valt. Er is duidelijk plezier gehad in het maken van deze prent en die atmosfeer weerspiegelt zich ook in het uiteindelijke resultaat.

'Enter the Dragon' is volkomen energiek, constant onderhoudend en slaagt perfect in zijn wat het wil zijn.

Naast de grandioze sets zijn het de gevechtscènes die van Enter the Dragon een tijdloze klassieker maken. Bruce Lee is niet voor niets een tegencultuur-icoon. Hij was befaamd voor zijn capaciteiten als een martial artist, en als je deze film ziet weet je waarom. De ongelooflijk gechoreografeerde vechtscènes — gefilmd met verfrissend lange takes — waarin Lee het vaak met sier opneemt tegen meer dan twintig man etaleren zijn uiterst indrukwekkend vermogen als strijder. Lees snelheid en bedrevenheid zijn tot vandaag praktisch ongeëvenaard gebleven in het genre. Maar erkenning moet ook gegeven worden aan zijn co-sterren John Saxon en Jim Kelly die voor een onontkenbare levendigheid en variëteit zorgen in de rollen van respectievelijk Roper en Williams.

Enter the Dragon is volkomen energiek, constant onderhoudend en slaagt perfect in zijn wat het wil zijn. Jammer genoeg is deze prent ook een tragische herinnering aan Bruce Lee’s vroegtijdige dood; dit was zijn laatste en veruit beste film en het is moeilijk je niet af te vragen wat voor spektakels er zouden gevolgd zijn moest hij niet het loodje gelegd hebben op de spijtige leeftijd van 32.

Vik Verplanken Helemaal (niet) akkoord? Lees de