Temmerman has lost it - of: Bridget Jones's diary is echt wel slecht
Zoals u in de K.U.T-bespreking kan lezen, is de film Bridget Jones's Diary een zeer mak beestje (en dat geldt ook voor het vervolg, nvdr). Dat is natuurlijk jammer. Dit ene keertje dat een vrouwelijk hoofdpersonage ten tonele wordt gevoerd met zieleroerselen waar de hedendaagse vrouw zich in terugvindt, zit ze in een rotte film. Renée Zellweger speelt de rol zeer goed -wat geen heldendaad is voor de miljoenen die ze ervoor krijgt- en een keer of twee (met name bij haar poging een speech te geven waarbij Salman Rushdie in het publiek zit) komt er zowaar een geslaagde komische scène op de proppen. Voor de rest? Voorspelbaar als de pest en grote inconsistenties in het verhaal. Misschien is het in het zo bejubelde boek logisch dat Mark Darcy plots bij Bridget op de stoep staat, in de film is er zelfs nog geen aanzet tot glimlach tussen de twee uitgewisseld als de droge advocaat plots arriveert om te melden dat hij haar leuk vindt zoals ze is. Als dat " een erg slimme en grappige, hippe en herkenbare komedie over leven en werk, liefde en vriendschap temidden van de verwarring van deze post-feministische wereld " is, zoals De Morgen meldde, dan was 'mannen op de rand van een zenuwinzinking' een topper op televisievlak, een programma dat via de presentatiestijl subliem de verklunzing van de hedendaagse man aantoonde via contemporaine humor doorkliefd met diepgaande doch vlotte inzichten geleverd door intrigerende gasten. Het was dan ook vreemd van eminente kunstkenners zoals er bij De Morgen rondlopen, jubelende woorden te lezen over deze flut-'rom-com'. Dat met name Jan Temmerman nog een beetje onder de indruk was van zijn (op 22/08) verschenen interview in Los Angeles met de schone uit Bush-county, dat hij van de weeromstuit kwaliteiten in die film zag die er niet inzitten, dat gebeurt in de beste families. Daarenboven weidt hij uit over Bridget's beste vriendin Shazza, die in de film helemaal niks in de pap heeft te brokken, wat doet vermoeden dat de liefde voor het boek bij de recensent de liefde voor de film is voorafgegaan. Gelukkig is er nog de K.U.T-recensie om u op het rechte pad te houden: don't believe the hype! Maar, de zon doet onze pogingen helemaal teniet. Sommige mensen zien door de hevige straling eensklaps blijkbaar nogal flou. De Morgen, de beste krant van Vlaanderen waar ik u allemaal een abonnement op toewens, verblijdt in Bis/Weekend de mens. Wat een interessant leesvoer. Pagina 27 : recensie van het Book of the 100 Greatest Paintings. 28-29: interview met de bezielers van Het Toneelhuis. 30 : het nieuws dat Leo Di Caprio na Gangs of New York van Scorsese zal samenwerken met Steven Spielberg en een charmante oplichter-charlatan zal neerzetten in Catch Me If You Can. Het blijft maar doorgaan : pagina 31 over de 'cloaca 2, new and improved' én een stukje over Happiness-maker Todd Solondz' originele zelfcensuur. Daarnaast de melding dat volgende donderdag een bon in De Morgen zit om Selmasongs, Björks muziek bij Dancer in the Dark van Lars Von Trier, voor tweehonderd frank in huis te halen. Dat alles in de krant die verleden week nog gratis een Kuifje-album bij de artikelen voegde, je zou de wereld waarlijk een mooie plaats vinden. En De Morgen een superkrant. Tot je doorbladert naar pagina 34 en 35. Zou Christian Van Thillo geheim aandeelhouder zijn in sommige filmdistributie-huizen ? Je zou het gaan vermoeden. Twee volle pagina's over Bridget Jones! Nog een interview van Temmerman uit Los Angeles, nu met schrijfster Helen Fielding. Waaruit je neigt te geloven dat de Bridget-column in de Independent, de voorloper van de dus flauwe film, waarschijnlijk leuk om lezen was. Verder een stukje van twee redactrices die verhalen hoe ze in 'ware Bridget-stijl' de première van het cinematografisch niemendalletje bereiken. Nog een paar die al fan waren van het boek en nu vooraf de film al fantastisch vinden. En dan als klap op de vuurpijl, het oordeel van culturo Jean-Paul Mulders, die expliciet vermeldt dat hij nog nooit van Bridget Jones had gehoord. Moeilijk als je De Morgen leest, maar bon. De film is voorspelbaar, zegt ie. Dat merkt dus toch nog iemand op. Waarna : " In elke highbrow tijdschriften las ik over deze prent denigrerende recensies van hooggeleerde heren. Pfft. Als dit popcultuur is, denk ik, movies for the mainstream, dan is het met die mainstream nog zo beroerd niet gesteld. ? Mocht ik schrijven dat ik van Kieslowski's Bleu-Blanc-Rouge meer heb genoten dan van Jones' dagboeken (nog eentje die dan ook maar eens gaan neuzen is in de boeken zelf, we knew it !), het ware politiek correcter. Maar het zou vooral een leugen zijn. En ik heb nochtans ook doorgeleerd. " Tja, kijk, ik geniet ook meer van zo'n Bis-weekend van De Morgen dan van het 'cultuur en media'-deel van de Standaard. Wie had het rond de Standaard van zo'n vijf jaar geleden ook alweer over een 'droogkloterig notarisprodukt' ? Mooi gezegd. Maar in de huidige Standaard stond wél een accurater beschrijving van dit filmpje zoals er vijfentachtig in een dozijn zijn. In Humo ook trouwens. Mocht Bonanza nog bestaan, dan konden dié misschien 'Planet of the Apes' overpromoten zoals De Morgen dat doet met het 'fenomeen' Bridget Jones. Dan konden de Bonanza-recensenten misschien beschrijven hoe ze in onvervalste aap-stijl de avant-première bereikten. En zichzelf fier op de borst konden bonzen : ik heb geen minachting voor de mainstream ! Wat de massa (de Bridget-boeken werden in Engeland massaal verkocht) goed vindt, vind ik super ! Wel, dat er zoiets bestaat als zonsverblinding, dat zullen we aannemen. Maar dat de film Bridget Jones's Diary "loopt als een stroomwals op speed ", dat je " verzoend met jezelf en vooral met de wereld op wolkjes de zaal verlaat "? Nope. Dat was wél het geval met Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain. Een film die, eerlijk is eerlijk, door De Morgen als eerste de hemel in werd geprezen. Vóór de huidige hittegolf, welteverstaan. Zou zoveel zon goed zijn voor de verkoop van de komkommer ? Als Boer en Tuinder nu eens de helft van elke oplage zou besteden aan lyrische woorden over de groene zomervrucht, dàn zouden de verkoopscijfers wel stijgen.