The Wife

Joan Castleman vraagt haar echtgenoot haar niet te bedanken in zijn speech. Nu hij de Nobelprijs literatuur zal ontvangen, zal zij nog nadrukkelijker 'de vrouw van zijn' en daar wil ze niet nog eens gewezen worden. Wat doet dat eigenlijk met een vrouw, veertig jaar in de schaduw staan van een bejubeld schrijver? Veertig jaar naast een ego leven, de eigen ambities opzij schuivend?

The Wife beantwoordt deze vraag treffend en diepgaand. De trip van het koppel naar Stockholm, waar de prijs overhandigd zal worden, leidt tot een finale introspectie: waar is dit huwelijk op gebouwd? Een vervelende aspirant-biograaf zit het koppel achterna en stelt ongewenste maar alarmerende vragen.

Dit meer dan degelijke relatiedrama kijkt terug op een levensloop van twee mensen die in de loop der tijden zowat één werden, in meer dan één opzicht zelfs. Hoewel het verloop van de plot amper verrassingen bevat en dit dan ook een vrij traditionele film geworden is, weten de relatieperikelen de kijker van begin tot eind te boeien. De makers kozen voor een sobere, onsensationele aanpak waarin plaats is voor levensechte emoties. De acteurs komen bijzonder overtuigend uit de hoek en blazen leven in een film die stoffig en statisch had kunnen worden.

Degelijk en meeslepend relatiedrama met een grandioze Glenn Close

Pijnlijk aan de voorspellingen dat Glenn Close met deze prachtvertolking voor allerlei filmprijzen in aanmerking komt, is misschien wel dat die geruchten minder gebaseerd zijn op de kracht van het acteerwerk zelf dan op het feit dat deze 71-jarige actrice gewoonweg voor het eerst in lang nog eens een fatsoenlijk uitgewerkte rol te pakken heeft. Mocht men haar na een carrière van bijna 40 jaar en zes Oscarnominaties eindelijk willen belonen, is dat zeker niet onterecht, maar zal dat niet enkel aan deze vertolking te danken zijn.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de