Fædre & mødre

De Deense actrice Paprika Steen debuteerde bijna twintig jaar geleden als filmmaakster en is intussen aan haar vierde langspeler toe. Fædre & mødre is een nogal kenmerkende Scandinavische komedie die echter focus en scherpte mist.

We bevinden ons op een weekendje uit met een groep ouders wiens kinderen in dezelfde klas zitten. Uiteraard komen de heel uiteenlopende types in botsing met elkaar en groeit een strijd om morele superioriteit. Ze mogen dan allen weliswaar volwassen zijn, als het er op aankomt blijken deze ouders ook maar wat te proberen en lijkt er in de groepsdynamiek nog niet veel veranderd sinds ze zelf tieners waren.

Fædre & mødre lijkt zich als een gevatte komedie op te werpen, met lichtjes stereotiepe figuren die zichzelf onbewust belachelijk maken. Het vermakelijke begin leidt echter nergens heen. De personages blijven kleurloos en hun perikelen eigenlijk niet erg grappig. Het lijkt haast alsof we zelf mee op dit uitje zijn, omringd door mensen die je niet kan uitstaan maar die je uit sociale verplichting maar enkele dagen duldt.

Misschien is deze film dan eerder bedoeld als een psychologisch drama, waarbij we het gebrek aan communicatie en opgestapelde frustraties van al die sukkels tot ontreddering zien evolueren, waarbij ieder zijn eigen uitweg zoekt om de schertsvertoning die het leven is, toch maar aan te kunnen? Een eerder cynisch uitgangspunt, dat een boeiende film zou kunnen opleveren als de makers bereid zijn wat dieper te graven.

Deze lauwe prent weet nergens tot een essentie te komen

Maar deze lauwe film mist duidelijk een focus en een standpunt. Er gebeurt niets wezenlijk en de issues die aan bod komen zijn te banaal. Wat moeten we hier eigenlijk uit concluderen? Fædre & mødre vindt geen essentie en moeten we jammer genoeg een teleurstelling noemen.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de