Miss Violence

Genre: Drama | Duur: 1u38 | Release: 1 Januari 2013 | Land: Griekenland | Regie: Alexandros Avranas | Cast: Themis Panou, Reni Pittaki, Eleni Roussinou, Sashiko Tanaka, Kalliopi Zontanou, Chloe Bolota

De nieuwe lichting Griekse filmmakers lijkt een ideale stem gevonden te hebben in ophefmakende en expliciete drama’s. Films als Dogtooth, Alps, Attenberg en Strella winden er dan zelden doekjes om en plaatsen de kijker in hun verontrustende universums. Op de Griekse avond van het Brussels Festival konden we dit jaar een nieuwe ontdekken die perfect in dat rijtje past: het lugubere Miss Violence van regisseur Alexander Avranas.

De film opent met een elfjarig meisje dat zichzelf van het balkon gooit op de dag van haar verjaardag. In wat volgt plaatst Avranas ons als een observator in het dagelijks leven van haar familie. De vraag waarom zij zelfmoord pleegde wordt met mondjesmaat beantwoord, maar al van bij de eerste scène is het duidelijk dat het normale voorkomen van de familie slechts een façade is. Het gezinshoofd oefent een ziekelijke controle uit over zijn familieleden en onderwerpt zijn (klein)kinderen aan vreemde praktijken zoals zijn kleindochter de bomen op een poster te laten tellen om haar broer te stimuleren zijn huiswerk sneller te doen. Maar de gruwelijke waarheid die de familie verbergt, is nog erger dan je in eerste instantie zou verwachten.

Avranas baseerde zijn grotendeels film op feiten die in 2010 in Duitsland aan het licht kwamen. Gechoqueerd door dit incident, besloot hij er een film over te maken. Door het te verplaatsen naar Griekenland kon hij er een economische dimensie aan geven, gezien de huidige Griekse crisis. Miss Violence komt hierdoor ook harder aan dan bijvoorbeeld Dogtooth, een film waarmee het de extreme vormen van controle, het huis-clos karakter, het (onderhuids) geweld en de ijzige stilering deelt.

In Miss Violence hanteert Avranas een combinatie van afstandelijke en doordringende camerastandpunten waarbij hij speelt met onze voyeuristische blik. De takes die hij vaak lang aanhoudt klemmen de kijker vast in ongemakkelijke scènes. De gedragingen van de familie en het ouderwetse interieur stralen een unheimliche sfeer uit. De regisseur kon voor zijn film bovendien rekenen op een uitstekende cast, waarbij vooral Themis Panou als de vader en Eleni Roussinou als zijn oudste dochter Eleni veel indruk weten op te roepen in hun onconventionele rollen. Panou werd hiervoor trouwens beloond op het filmfestival van Venetië, net als Avranas zelf die de prijs voor beste regie in de wacht sleepte.