Wonka

Genre: Familiefilm | Duur: 1u56 | 2023 | Release: 13 December 2023 | Land: VS | Regie: Paul King | Cast: Timothée Chalamet, Olivia Colman, Calah Lane, Keegan-Michael Key, Hugh Grant, Sally Hawkins, Jim Carter, Tom Davis, Rowan Atkinson, Paterson Joseph, Natasha Rothwell, Matt Lucas

In deze fantasierijke prequel op Charlie and the Chocolate Factory ontmoeten we de jonge Willy Wonka, voor hij de zonderling was die in de film van Tim Burton met veel enthousiasme vertolkt werd door Johnny Depp. Nu wordt de rol ingevuld door Timothée Chalamet, die nog maar eens aantoont dat hij alles aankan. 

De jonge chocolatier en uitvinder belandt in het Londen van kort na WO II, vastbesloten om er een publiek te vinden voor zijn onweerstaanbare snoepgoed. Maar de goedgelovige knul moet het niet alleen opnemen tegen een machtig chocoladekartel, hij verliest ook nog zijn vrijheid aan een gemene wasvrouw. Met een handvol kompanen zet hij toch door om zijn droom waar te maken. 

Paul King staat bij een groot publiek hoog aangeschreven nadat hij Paddington en Paddington 2 van een onweerstaanbare charme wist te voorzien. Hij is wellicht de ideale man om dit familievertier vakkundig in te blikken. Het scenario dat hij hanteert, blijkt ook erg mooi aan te sluiten bij het universum van Roald Dahl, met groteske figuren, gekke namen en kinderlijke ondeugd. Wonka tovert dus beslist enige magie op het scherm, al nemen de digitale effecten wel wat van de betovering weg.

Finaal blijkt het verhaal echter wat weinig gelaagd en komt de menselijkheid van Wonka toch lang niet uit de verf zoals dat het geval was bij beertje Paddington. De guitige liedjes, steeds gepaard met aanstekelijke danspartijen, blijven ook niet erg lang hangen. In die zin is Wonka soms wat simpel en een aantal acteurs in de bijrollen onderstreept dat ook nog eens door hun rol wel erg kinderlijk in te vullen. Telkens als Hugh Grant in beeld komt als Oompa-Loompa, zagen we toch vooral eerst een oranje, digitaal in elkaar geflanst gedrocht met een ridicule groene pruik. 

Chalamet houdt ons echter bij de les. Met eindeloos optimisme danst hij door de film, vol pit en charme, waardoor we mee blijven duimen voor een goede afloop. We moeten dan misschien concluderen dat het personage sterker is dan de film zelf, ook al hebben we ons geen moment verveeld.