La-bas, mon pays

Genre: Drama | Duur: 1u50 | Release: 30 Mei 2000 | Land: | Regie: Alexandre Arcady | Cast: Antoine de Caunes, Nohza Khoudra, Mathilda May

U bent een beetje uitgekeken op Angelsaksische blockbusters? U houdt van een beetje sociaal bewogen? U verlangt stiekem naar een goede franse film, zo eentje waar ze geen twee uur praten tegen een stilstaand camerastatief?

Niet verder zoeken: rep u linea recta naar La-bas, mon pays, een filmpje dat erin slaagt de pijnlijke Frans-Algerijnse verhoudingen door onze strot te rammen, het en passant over de zeemzoete aantrekkingskracht van terrorisme heeft en met een scalpeermes de schizofrenie van een dubbele nationaliteit ontleedt. En toch kregen wij geen misselijk gevoel, moest niemand ons zachtjes wakker schudden. Il faut le faire!





Pierre Nivel, gerenommeerd journalist/prezentator, leidt een rustige leventje. Tot op een dag een oude man hem een video in de handen duwt. Tussen de beelden van een Algerijnse betoging herkent Nivel met een schok een exacte dubbelgangster van Leila, zijn eerste en enige coup de foudre. De treffende gelijkenis opent de sluizen voor een vloedgolf herinneringen: hoe Nivels familie en andere Fransen 30 jaar geleden in Algerije werden uitgejouwd.



De nakende onafhankelijkheid trilde in de lucht. In een zomerhete geur van buskruit en revolutie namen hij en Leila afscheid. Romeo en Julia tussen twee landen met getrokken messen.



Het meisje op de video blijkt Amina, de dochter van Leila te zijn. Haar vader, een terrorist, arrangeerde net voor zijn dood een huwelijk tussen Amina en het meest gezochte GIA-lid van Algerije. Uiteraard trekt onze held stante pede naar het decor van zijn jeugd. Om te ontdekken dat er nauwelijks iets veranderde. Geruggesteund door de Algerijnse staatsveiligheid dwaalt Nivel door woelige straten, mijmert hij in suikerspinnen flashbacks over Leila, herkent hij de tastbare chaos uit zijn kindertijd.

Diep in het binnenland ontsnapt hij aan de goedbedoelende staatsveiligheid en vindt hij Amina. Zal Nivel Amina weten mee te nemen naar Frankrijk? Of verdwijnt er voor de tweede keer een belangrijke vrouw uit zijn leven?





La-bas, mon Pays is zeker geen makkelijke film, laat daarover geen twijfel bestaan. Penibel onderwerp. Scenario als een schaakspel. Onbekende acteurs. En toch. Naadloos, als volgde hij net een cursus Snit & Naad voor gevorderden, weeft regisseur Alexandre Arcady De Eerste Grote Liefde, een verwarrende politieke situatie en heimwee naar de kindertijd aan elkaar.



Zeker in de flashbacks herinnert La-bas onwillekeurig aan Cinema Paradiso. Op andere momenten denk je dan weer spontaan aan de chaos van een Kusturica. Ons advies? Aanrader voor stille wereldverbeteraars, romantische zielen en iedereen die z'n brains geen verlof geeft in de cinema. Neen, Hans Otten!