Over The Hedge

Bent u ook zo'n fan van de voorgekauwde interviews met cast en crew die de release van een nieuwe film vooraf gaan? Elk filmprogramma in de vrije wereld toont dezelfde standaard antwoorden, al dan niet uit hetzelfde interview. Als je geluk hebt, is zo'n interviewtje best leerrijk, ga maar eens na wat Paul Greengrass te vertellen had over United 93, maar meestal blijft het beperkt tot de klassieke complimentjes aan deze of gene acteur of regisseur. Soms zorgt het overdreven optimisme ook voor hilarische taferelen. Karey Kirkpatrick, co-regisseur van het onuitstaanbare Over The Hedge, tapte zo bijvoorbeeld de enige geslaagde mop die met Over The Hedge betrekking houdt. Hij vindt zijn film aantrekkelijk en humoristisch voor alle leeftijden.

Laat er geen twijfel over bestaan: geen gezond mens die deze schaamteloze verspilling van animatie aantrekkelijk zal vinden, of ie nu 7 of 77 jaar oud is. De moppen zijn zo belegen dat ze beginnen stinken en de moraal, waar de kijker om de twee minuten mee om de oren wordt geslagen is om gek van te worden. Bruce Willis en Nick Nolte bewijzen dan weer dat niet iedereen zijn stem succesvol aan een animatiefiguurtje kan lenen. Die figuurtjes zijn trouwens stuk voor stuk gerecycleerd uit meer succesvolle voorgangers, genre Ice Age. Moet echt elke animatiefilm tegenwoordig een hyperactieve eekhoornachtige in de rangen tellen?

Om volledig te zijn geven we ook kort de verhaallijn mee. De winterslaap is voorbij en een groepje beestjes, geleid door Verne de schildpad (Garry Shandling), constateert dat het dringend tijd is om weer op zoek te gaan naar voedsel. Tijdens de winter is er echter heel wat veranderd. Hun knus bosje is half afgebroken en een gigantische groene muur (een heggetje) staat hun zoektocht naar eten en overleving in de weg. RJ (Willis), een opportunistische wasbeer, heeft zich ondertussen serieus in de schulden gewerkt bij een grote boze beer. Glad als een paling manipuleert hij de naïeve bosbewonertjes om zo zijn schuld te kunnen vereffenen. Hun werkterrein ligt over de heg, in de buitenwijken. Sidder en beef!

Wat een slim statement had kunnen zijn tegen verschillende maatschappelijke problemen of fenomenen (de blanke, chique suburbs, de Berlijnse/Palestijnse muur, ...) is een smakeloos non-verhaal geworden, waarin elke plotwending van mijlenver te herkennen valt en daardoor ronduit onaangenaam wordt om volgen. Dreamworks moet beseffen dat een hoop mooie pixels niet meer volstaat om het publiek in bewondering te brengen, Toy Story ligt toch al elf jaar achter ons. De animatie is echt wel goed, maar wordt compleet verknald door, wel, al de rest. Vooral de belerende wijsvinger die de aandachtige kijkertjes wat moraal moet bijbrengen, bezorgt ons nog steeds nachtmerries. Wat dat betreft gaat Over The Hedge echt wel, komt-ie!, over the edge.

De film maakt het haast ondenkbaar dat ook Shrek, zowat de beste animatiefilm ooit, uit de Dreamworks-stal komt. Er is geen zinnige reden om hiernaar te gaan kijken, dus doe uw kinderen een plezier en ga gezellig een ijsje eten.

Helemaal (niet) akkoord? Lees de