Ghost Tropic

Genre: Drama | Duur: 1u25 | Release: 1 Januari 2020 | Land: België | Regie: Bas Devos | Cast: Saadia Bentaïeb, Maaike Neuville, Willy Thomas

Bas Devos noemt zichzelf geenszins een veelfilmer maar toeval en hard werk hebben er voor gezorgd dat hij wel twee films op één jaar klaar kreeg. Na het meditatieve drama Hellhole, is er acht maand later opnieuw een relaas over Brussel. Ghost Tropic is een nachtelijke dwaaltocht die als visuele vertelling voor bezinning zorgt. 

De schoonmaakster Khadija valt na een late shift in slaap op de metro en mist haar halte. Er zit niets anders op dan te voet door Brussel te trekken om thuis te geraken. De nachtelijke tocht door de grootstad brengt haar in contact met mensen van allerlei slag. 

Dit complexloze, warme relaas is een intimistische karakterstudie van een toevallige toerist op onbekend terrein. We leren snel wie achter de hoofddoek zit: Khadija kijkt met een open blik naar de mensheid en elke kruising met andere nachtwandelaars, toont aan dat ze ergens voor staat en bewust in het leven staat. Ghost Tropic komt zo gemoedelijk tot reflecties over communicatie en de schoonheid van een metropool en is daardoor een meer koesterende prent dan Hellhole. 'Het is hard werk al die ruimte te vullen met onze levens', zo klinkt het overrompelend raak en poëtisch in de voice-over. Devos laat ons geloven dat er hoop te vinden valt in de kleine menselijke interacties die een stad leefbaar houden. 

Grimm Vandekerckhove mag het van Nicolas Karakatsanis overnemen als DOP van dienst en laat ons Brussel beleven als een modern sprookje. De bedaarde tracks en bewegingloze shots roepen een zachte nostalgie op. De visuele allure is dan ook groots in bescheidenheid. De eerste vijf minuten gebeurt er niets meer dan het duister dat invalt. Er wordt ons meteen duidelijk gemaakt dat Ghost Tropic zijn tijd zal nemen. Het flegma waarmee deze odyssee zich vervolgens stapvoets ontwikkelt, zal geen al te groot publiek weten te bekoren, maar wie weet wat te verwachten, ontdekt een sluimerende schoonheid.

Een weemoedige, minimalistische soundtrack aait Ghost Tropic nu en dan lieflijk over het hoofd en versterkt ons voornemen onze prachtig lelijke hoofdstad zelf eens 's nachts te doorkruisen.