Le Fidèle

Hoewel Michael R. Roskam wist te bevestigen met zijn eerste buitenlandse project, The Drop, was de emotionele impact er van misschien toch wat beperkter dan verwacht. Nu de cineast met Le Fidèle weer in eigen land filmde – al heeft de prent onmiskenbaar een internationaal karakter – blijkt hij dat vrijblijvende van zijn voorgaande film echter niet helemaal van zich afgeschud te hebben.

Het romantisch drama waarin de filmmaker ons wil betrekken, blijkt immers wat afstandelijk. We zien een geloofwaardige romance tot stand komen tussen een racepilote en een gangster – Bibi en Gigi – maar de relatie lijkt van bij het begin op iets fataal af te stevenen. De dramatische ontwikkelingen die de protagonisten te wachten staan, weten ondanks een overdachte scenariostructuur en twee overtuigende hoofdacteurs, te weinig los te maken. Waar passie, gevaar en overgave de relatie typeren, raakt de kijker helaas niet helemaal betrokken bij het lot van het koppel.

Roskam staat op technisch vlak duidelijk mijlenver. De fotografie en belichting zijn excellent en dragen onbewust bij aan een warme, koesterende ondertoon die ons laat geloven dat alles goed komt. De chemie tussen Schoenaerts en Exarchopoulos wordt goed gevat, en Roskam laat het mooi knetteren tussen die twee. Hun vertolkingen zijn steengoed. Met de actiescènes – die al bij al wat beperkt zijn – etaleert Roskam een visuele allure die zowel bescheidenheid als vakkundigheid laten blijken.

Dit misdaaddrama getuigt van vakkundigheid, maar de emotionele impact van de fatale romance is te beperkt

Vreemd dan toch dat voor het scenario – en de montage, die mee bepaalt wat we als kijker mogen weten en wat niet – de lat minder hoog gelegd lijkt te zijn. Bibi en Gigi komen uit twee heel verschillende werelden maar de twijfels en obstakels lijken eigenlijk miniem. De tragische gebeurtenissen die hen te wachten staan, lijken daarnaast met zoveel ingetogenheid gebracht te worden, dat het publiek niet helemaal betrokken raakt en we teleurstellend genoeg met weinig empathie naar het scherm staren zonder ooit echt helemaal in die wereld te belanden waarin op het scherp van de snede wordt geleefd en het onwankelbare geloof in de liefde overheerst.

Als Le Fidèle al een zekere flard melodrama wil bevatten, is de prent op dat vlak minder geslaagd. Een misdaaddrama kan je dit wel gerust noemen, maar ook dan ontbloot de prent te weinig van de psychologie van de karakters en is onvoldoende voelbaar welke demonen het koppel vergezellen. Nochtans waren daarvoor 130 minuten ter beschikking.

Le Fidèle is lang geen mislukking en brengt volwassen entertainment op niveau, maar komt emotioneel te kort om ons omver te blazen. Een Oscarnominatie lijkt ons dan ook wat hoog gegrepen.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de