La tête haute

Genre: Drama | Duur: 2u00 | 2015 | Release: 13 Mei 2015 | Land: Frankrijk | Regie: Emmanuelle Bercot | Cast: Catherine Deneuve, Rod Paradot, Sara Forestier, Benoît Magimel, Diane Rouxel

Dat het festival van Cannes zijn 68e editie liet van start gaan met La tête haute is vooral opmerkelijk gezien cineaste Emmanuelle Bercot zowat de minst klinkende naam uit de selectie is. Daarnaast is dit Franse drama ook een haast onopvallende, ingetogen en sober in beeld gezette prent, terwijl in het verleden steevast voor glamourcinema werd geopteerd. La tête haute illustreert echter nog maar eens dat een film geen blikvanger moet zijn om effect te hebben. 

Bercot plukt haar plot recht uit de realiteit: een jeugdrechter krijgt een labiele moeder tegenover zich, die haar oudste zoon Malony uit wanhoop achterlaat. De rechter zal de jongen de volgende jaren regelmatig terugzien. Voor Malony vormt de edelachtbare zowat de enige constante in zijn leven, maar het ontbreekt hem aan structuur, aanmoediging en vooruitzichten, waardoor hij keer op keer stommiteiten begaat. 

Bewonderenswaardig is het schijnbare gemak waarmee de filmmakers ons bij dat relaas betrekken. Dat is niet alleen aan die geloofwaardige, onsentimentele plot te danken. De franjeloze ensceneringen en beperkte cameramanipulaties zorgen samen met slechts een miniem streepje muziek voor een eenvoudige maar doeltreffende registratie van gebeurtenissen. De scenaristen laten ons nochtans vrij in ons meevoelen. Zowel Malony als zijn moeder kunnen we veroordelen of aanmoedigen. Dat de persoonlijkheid van de rechter wat vaag blijft, zorgt er mee voor dat we aan ons eigen oordeel worden overgelaten. La tête haute zoekt niet naar maatschappelijk debat en wil evenmin aanklagen, maar toont ons één van die vele levens waarvan het pad niet rechtdoor loopt.

Dat dit drama uiteindelijk zijn publiek tot de laatste minuut meesleept, is te danken aan de doorleefde, indrukwekkende vertolkingen. Deneuve zet met bezieling de warme, rechtvaardige rechter neer. De genietbare Benoît Magimel maakt indruk als Malony's begeleider terwijl Sara Forestier met schitterende nuances in de huid kruipt van de moeder. Met debutant Rod Paradot werd echter de hoofdvogel afgeschoten. Ongelooflijk hoe deze piepjonge acteur - in werkelijkheid 4 jaar ouder dan zijn personage - perfect de onmacht, woede en kwetsbaarheid van Malony weet te vatten. Zijn vertolking verheft dit oprechte drama naar een niveau dat volkomen die selectie voor Cannes rechtvaardigt en doet ons zelfs reflecteren over ons eigen mensbeeld. Voila, de kracht van cinema.