Ballad of a Small Player

Een beetje bizar dat een samenwerking van een acteur op een hoogtepunt in zijn carrière en een regisseur die net twee oscarfilms heeft afgeleverd, ietwat onopgemerkt voorbijgaat. Ballad of a Small Player is een doorsnee Netflixproduct geworden.

Colin Farrell speelt Lord Doyle, een man die zich op een hellend vlak bevindt. Hij leeft in grote luxe in een hotel in China, dineert in sterrenrestaurants en schuimt de casino's af, maar zijn gokverslaving heeft dit leventje uitgehold. Diverse schuldeisers staan aan te schuiven, de ene al hoffelijker dan de andere.

Met dit relaas van een verloren ziel op zoek naar verlossing, zoeken de scenaristen het niet al te ver. We krijgen een klassiek portret van iemand die zijn ondergang ziet naderen, maar tot echt diepgaande reflecties leidt dat niet. Ballad of a Small Player heeft het aan Colin Farrell te danken dat we blijven kijken. De zelden teleurstellende acteur weet zijn wanhopiger wordende personage voortdurend fascinerend te houden.

Daarnaast pakt Berger uit met een uitgekiende, gepolijste visuele stijl. Felle kleuren, inventief camerawerk, oogstrelende beelden: dit relaas spat van het scherm.

Een flink gepolijst portret van een verdoemde gokverslaafde

Uiteindelijk maakt dat de film niet meteen essentiëler maar is het wel genieten van het vakwerk van cast en crew.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de