H4Z4RD

Acht jaar na zijn debuut Welp, keert Jonas Govaerts terug naar het witte doek. H4Z4RD is een guitige en dynamische actieprent die zich nergens wat van aantrekt.

Dit avontuur over een Johnny die met zijn patserbak door de karakterloze straten van Antwerpen raast en daarbij allerlei eerder ongure figuren ontmoet, gaat zoveel richtingen uit dat er onmogelijk een groot publiek voor te vinden zal zijn. Het is enerzijds een soms inventief spektakel vol binnenpretjes over barsten in de voorruit en granaten, anderzijds een knetterende poppenkast waarin al eens een lijk valt of een wolf aanvalt. H4Z4RD is aldus het soort goestingdoenerij dat in de Vlaamse filmwereld vol afwegingen heel zeldzaam is.

Bovenal is H4Z4RD een stukje ongefilterd entertainment dat getuigt van vakwerk. Er zitten fijne shots en speelse perspectieven in, de montage mag geprezen worden, de muziek laat zich ongegeneerd associëren met bacardi cola. Er valt nu en dan ook wat te lachen en enkele topacteurs gaan voluit.

Dat Jeroen Perceval zijn debiele personage nogal grotesk uitbeeldt, nemen we er dan maar bij. Hij is lang niet zo grappig als bedoeld. De onschuldige kop van Dimitri 'Vegas' Thivaios werkt in de meeste scènes maar de man is nog lang niet aan Shakespeare toe. Tom Vermeir krijgt dus alle ruimte om de show te stelen als perverse bewakingsagent.

Guitige goestingdoenerij die heel zeldzaam is in de Vlaamse cinema

Govaerts is een filmfan en filmkenner die met het eigengereide H4Z4RD geen hoge ambities lijkt te koesteren maar toch nergens voor een compromis lijkt gegaan te zijn. Hoe bescheiden enerzijds en tegendraads anderzijds deze productie ook is, het juiste publiek zal zich niet bekocht voelen en mag zich anderhalf uur laten meeslepen.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de