A Perfect Getaway

Geen enkele filmfan haalt zijn neus op voor een popcornfilm tussendoor - is het daar immers niet allemaal begonnen, die filmliefde? A Perfect Getaway leek dan ook ideaal hersenloos vertier tussen degelijke films als pakweg Inglourious Basterds en The Hurt Locker door. Maar je hebt hersenloos en je hebt brol, zo blijkt eens te meer.

Milla Jovovich geeft onnozelheid een nieuwe dimensie als een jonge bruid die met sullige echtgenoot (Steve Zahn) op Hawaï haar huwelijksreis beleeft. Het nieuws dat er een moordend koppel in de buurt is, doet hun wantrouwen groeien tegenover de andere duo's die ze op hun tocht door de Hawaïaanse natuur ontmoeten. Ook de kijker wil natuurlijk meer weten, maar moet meer dan een uur geëmmer en geklets uitzitten vooraleer de plot eindelijk wat vordert. Meer dan wat suggestieve camerabewegingen heeft regisseur David Twohy tot dan toe niet te bieden. Zijn finale staat al even wankel op de benen. Op één geweldige vondst na, bevat de routineuze afwikkeling van het verhaaltje geen greintje spektakel.

Op bepaalde momenten doet het gekwek van Jovovich zelfs naar een blindedarmontsteking verlangen

Films mogen gerust overdrijven of onwaarschijnlijkheden opstapelen en psychologische uitdieping is heus niet altijd nodig. De volstrekt nietszeggende thriller Vacancy was bijvoorbeeld ook erg mager, maar was wel verdomd spannend. In A Perfect Getaway zit de grootste sensatie hem in het gretig inzoomen op vleeswonden en messteken en wentelt de film zich verder lusteloos in clichés en langdradigheid. Op bepaalde momenten doet het gekwek van Jovovich zelfs naar een blindedarmontsteking verlangen. Zelfs zo'n pijn moet draaglijker zijn dan de nietszeggendheid van dit Hollywood-gedoe.

De mooie landschappen en gepolijste lichamen van de cast zorgen een minuut of wat voor enige verpozing. Maar verder is het gewoon moeizaam kauwen op een taai en ergerlijk onding.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de