Shakespeare in Love

Het verhaal van deze prent is eenvoudig. William Shakespeare, een schrijvertje die lokaal wel een aantal successen kende, werkt aan zijn recentste stuk: 'Romeo en Ethel, de piratendochter'.

Het gaat echter heel moeizaam en de inspiratie is duidelijk ver zoek. Wanneer hij verliefd wordt, blijken de woorden echter vanzelf te komen.

Hij kiest er natuurlijk niet de minste uit: een dame aan het hof van koningin Elizabeth (Judi Dench). De mooie, maar opvallend magere en zeker voor die tijd, Viola (Gwyneth Paltrow) is op elk toneelstuk aanwezig en kent blijkbaar ook alle teksten rats uit het hoofd. Ze heeft een enorme bewondering voor Shakespeare en probeert zelfs in een stuk mee te spelen. Daar dit in die tijd een echte mannenwereld is, waar vrouwen heel bewust worden geweigerd, verkleedt ze zich elke repetitie als jongen.

Een pruik en een klein snorretje kunnen werkelijk (geen) wonderen doen. Wanneer Shakespeare ontdekt dat het zijn Viola is, schept hij natuurlijk terug plezier in zijn werk. Hoofdstukken vloeien uit zijn vol inkt gemorste vingers alsof het niets is. Ook een kusscène demonstreert hij uiteraard met veel overgave. In de coulissen wacht hij haar op en doen ze het nog eens over tot ze terug op moet. 's nachts en 's morgens schrijft hij in haar bed verder aan de teksten die zij dan onmiddellijk kan memoriseren.

De citaten vliegen ons, kijkers, om de oren zodat je zin krijgt om je zelf eens te gaan verdiepen in zijn uitgebreide werk. Interessant is ook dat we een beeld krijgen van de tijd waarin de o zo bekende auteur leefde. Bekend natuurlijk dankzij het succes van de moderne Hollywoodversie. Of het inderdaad wel allemaal zo werkelijkheidsgetrouw wordt weergegeven, wil ik echter graag eens van een specialist te horen krijgen.

Het verhaal krijgt een trieste wending wanneer Viola te weten komt dat ze verplicht zal moeten trouwen met Lord Wessex. Deze sukkelachtige man, die wil verhuizen naar de Nieuwe Wereld,is in de eerste plaats uit op haar geld en vermoedt dat er een ander is. Door zijn goedgelovigheid beschuldigt hij echter de verkeerde man. Queen Elizabeth maakt hem zelfs publiek belachelijk wanneer ze hem verteld dat zijn toekomstige recent ontmaagd werd, maar dat dit duidelijk niets met hem te maken had.

Tot op de dag van Viola's trouwfeest kan de relatie blijven duren, echter met een naderend afscheid in het achterhoofd. Bij de ontdekking van haar identiteit op het toneel wordt haar logischerwijs verboden om nog verder te repeteren. Dit ongeluk stimuleert Shakespeare zo dat hij tijdens de duur van hun samenzijn een schitterend stuk schrijft dat vierhonderd jaar later nog zal opgevoerd worden. Zelfs op het grote witte doek. Hij verandert enkel nog zijn werktitel in 'Romeo en Julia'.

Het is een heel aangename film met grappige scènes, maar ik vrees dat ik een aantal verwijzingen niet kon vatten vanwege een gebrek aan kennis van de Engelse literatuurgeschiedenis.

Tim Somers Helemaal (niet) akkoord? Lees de