Heremakono

Genre: Drama | Duur: 1u30 | Release: 22 Januari 2003 | Land: | Regie: Abderrahmane Sissako | Cast: Khatra Ould Abder Kader, Maata Ould Mohamed Abeid, Mohamed Mahmoud Ould Mohamed

Kan u zich een beeld vormen van het leven zoals het is in pakweg Burkina Faso of Senegal? Jammer, maar helaas, zo veronderstellen we. En hoe zou u ook? Beeldmateriaal door de locals aldaar zelf gemaakt krijgt u hier -behalve in highbrow-latenight-sessies- niet te zien. En dat de Afrikanen bij gebrek aan beter dan zelf ook maar Franse gameshows kijken, da's nog het grofste.



Met de pulp die de tv over ons uitsmeert is cinema dan ook meer dan ooit een potentieel venster op de wereld, die andere visions du monde kan meebrengen.

"Cinema kan de rol spelen van iconoclast, de beeldstormer tegen al die mediabeelden die in onze waarneming uiteindelijk de echte wereld vervangen hebben", citeren we Luc Dardenne. En daarom alle heil voor Cinélibre, dat zo goed is geweest 'Waiting for happiness' ofte 'Heremakono' aan te kopen.



De marktwaarde van Afrikaanse film is al nihil, een synopsis waarin de termen 'vluchtelingen' of 'Noord-Zuid' iets te veel figureren is ook niet bepaald verkoopbaar: sterke pogingen om iets te zeggen over hét probleem van deze tijden, zoals Michael Haneke's 'Code Inconnu', worden al vlug afgeschilderd als intellectualiserend en deprimerend .



'En attendant le bonheur': een Afrikaanse film over een vluchteling. Toegegeven: het klinkt niet als de ideale datemovie. Dat ie dan ook ook niet. Maar deprimerend of al te veel naar patchouli geurend is dit portret van een zeventienjarige refugee allerminst. De jonge West-Afrikaan Abdallah is lang van huis geweest. Als hij -onderweg naar Europa- terugkeert naar het doorgangsstadje Nouadhibou voelt hij zich niet meer thuis. Iedereen staat er op het punt te vertrekken en hij is het lokale dialect noch dresscode nog meester. Hij is gedoemd te wachten. Oogstrelend kleurrijke beelden van stad en inwoners glijden langzaam aan de ogen voorbij. Een electricien en zijn hulpje slenteren slagen er maar niet in de vervangen lamp te doen schijnen. Veel gebeurt er niet, maar het sfeerportret is volmaakt. De metaforen zijn haast voelbaar.



'Heremakono' is niet door de eerste de beste gemaakt. Cineast Sissako is een Mauretaniër, die zijn kindertijd in Mali doorbracht. Hij studeerde film in Moskou en werkt nu vanuit Frankrijk. De wachttijd tussen zijn Afrikaanse en Russische periode, bracht ie door in Nouadhibou. In 1993 al aanwezig in Cannes, trok zijn 'Life on Earth' er grote ogen in 1999. Voor 'En attendant

le bonheur' filmde hij een stuk en een volk van deze aarde die eerder altijd aan het oog van de camera ontsnapte. Grijp uw kans en geef uw ogen de kost.



Wacht niet te lang.