The Lookout

Het ondertussen reeds tien jaar oude scenario van The Lookout passeerde al door handen van menig regisseur waaronder niet de minste: David Fincher, Michael Mann, Sam Mendes. Uiteindelijk greep top-scenarist Scott Frank (Get Shorty, Out of Sight, Minority Report, The Interpreter) de kans aan zijn film zelf te regisseren en levert hiermee een waardig regiedebuut af.

Chris Pratt (Joseph Gordon-Levitt), een jonge twintiger die aan een mentale handicap lijdt, laat zich overtuigen om mee te werken aan een overval in de bank waar hij als nachtbewaker werkt. Chris heeft problemen met zijn korttermijn geheugen en moet alles noteren op een papiertje, de simpelste handelingen moet hij opdelen in stappen en zonder vaste routines en dagschema?s kan hij niet functioneren. Samen met zijn blinde buddy en mentor Lewis (Jeff Daniels) droomt hij ervan een klein restaurantje te openen en het geld van de overval zou hen daarbij best van pas kunnen komen.

Het verhaal van Chris is voor een keer eens de omgekeerde weg van de American Dream: ?from hero to zero?. Via flashbacks leren we dat Chris in zijn tienerjaren een populaire sportheld was met een veelbelovende toekomst voor zich. Hij liep zware hersenschade op tijdens een ongeluk dat hij zelf veroorzaakte en waarbij hij twee vrienden verloor. Hij loopt dus niet alleen onzeker en verward rond door zijn eigen onvoorspelbare geest en oncontroleerbare gedrag maar wordt ook nog eens verteerd door schuldgevoelens. Wanneer de leider van een lokale gangsterbende, Gary (Matthew Goode), vriendschap met hem sluit en hem zelfs een vriendinnetje bezorgt, lijkt Chris? gebroken zelfvertrouwen weer een beetje open te bloeien. Maar het sprookje eindigt in een bloederige nachtmerrie.

Meteen wordt duidelijk wat de sterke en zwakke punten zijn van The Lookout: de film is gebaseerd op een zeer goed uitgewerkte karakterschets die op superbe wijze vertolkt wordt door rijzende ster Joseph Gordon-Levitt (Brick, Mysterious Skin). Hij brengt de rol van Pratt op een doorleefde en erg realistische manier, wars van Hollywoodiaanse normen wat vertolkingen van geestesgestoorden betreft. Ook de belangrijkste nevenacteurs Jeff Daniels, Matthew Goode en Isla Fisher leveren uitstekend acteerwerk. Daarom is het spijtig dat de film in het tweede deel in elkaar stuikt door het ongeloofwaardige uitgangspunt, de tour de force om van de film een ?weliswaar onconventionele- heistfilm te maken. Het laatste deel dat rond de bankoverval en de afloop daarvan draait, is dan ook het meest oninteressant en doet deze potentiële topper bijna vervallen tot het niveau van een banale weekendthriller. Gelukkig is er naast de sterke cast ook het prachtige camerawerk van Alar Kivilo (bekend voor zijn lyrische evocaties van koude sneeuwlandschappen in The Ice Harvest en A Simple Plan) om dat alsnog te vermijden.

Ils Huygens Helemaal (niet) akkoord? Lees de