De particulier à particulier

Genre: Psychologisch drama | Duur: 1u36 | 2006 | Release: 1 Januari 2006 | Land: Frankrijk | Regie: Brice Cauvin | Cast: Laurent Lucas, Hélène Fillières, Anouk Aimée

Met deze flink ondergewaardeerde Franse thriller weet Brice Cauvin een debuut af te leveren om u tegen te zeggen. De particulier à particulier creëert een massa mysteries, geeft geen pasklare antwoorden, maar weet ons wel anderhalf uur in spanning te houden.

Phillippe en Marion zijn een gelukkig echtpaar met twee lieve kinderen. Wanneer ze op een dag in het station een reistas vinden met mysterieuze inhoud, verandert hun leven. Of beter gezegd, hun kijk op het leven. Want eens terug van een reis, blijken beiden niet echt meer te kunnen functioneren. Hun vrienden, hun job, hun huis, het laat hen allemaal koud. Phillippe en Marion gaan elk op hun manier op zoek naar een nieuwe drijfveer.

De particulier à particulier kondigt zich aan als een psychologische puzzel, een Chabrol-light misschien. Maar al snel wordt ook een diepere laag aangeboord. De veeleisende maatschappij heeft van de protagonisten verveelde, onzekere of zelfs bedreigde mensen gemaakt. Een ongewone gebeurtenis is alles wat nodig is om alles in een ander daglicht te plaatsen. De zoektocht naar een nieuwe flat wordt halfslachtig afgehandeld. Phillippe verwaarloost zijn werk. Marion ontdekt dat haar vriendin haar manier van opvoeden afkeurt. Zo zakt het perfecte leventje langzaam in elkaar.

Fascinerende psychologische puzzel met een ietwat onbevredigende afloop

Zowel wat het filmtechnische als het narratieve betreft, legt de regisseur een grote deskundigheid aan de dag. Hij weet niet alleen zijn camera mooi te hanteren, maar de vreemde wendingen in het verhaal, onlogisch lijkende karaktermotivaties of ambigue conclusies, haalt hij rechstreeks uit de Nouvelle Vague. Anderzijds herkennen we in De particulier à particulier ook de maatschappelijke paranoia van Michael Haneke. Op zijn beste momenten doet de film zelfs wat aan Caché denken.

Cauvin sluit zijn film af met zo'n twintig minuten waarin nauwelijks nog gesproken wordt, maar het slot laat ons wat onbevredigd achter. Wat was realiteit en wat speelde zich af in de hoofden van de personages? Je blijft dus achter met iets om over na te denken, al was maar de vraag of we nu flink in de luren gelegd zijn of er gewoon niets van begrepen hebben.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien