Carrie

Genre: Horror | Duur: 1u40 | Release: 20 November 2013 | Land: VS | Regie: Kimberly Peirce | Cast: Chloë Grace Moretz, Julianne Moore, Judy Greer, Portia Doubleday, Alex Russell

Het aantal remakes dat beter is dan het origineel is op één hand te tellen - Ocean's Eleven is zo'n uitzondering - maar niettemin blijft men in Hollywood maar energie steken in het herfilmen van klassiekers. Brian De Palma adapteerde de horrorroman Carrie van Stephen King in 1976 al, met een nog steeds bewonderenswaardig en beangstigend resultaat. De poging van Kimberley Pierce is dus bij voorbaat gedoemd het onderspit te delven, maar dat het resultaat zo bedroevend en goedkoop zou worden, hadden we van de cineaste achter welgemeende drama's als Boys Don't Cry en Stop-Loss, niet verwacht. 

Carrie vertelt het verhaal van een meisje met telekinetische krachten dat op school een meute pesters moet verdragen en thuis de toorn van haar godvrezende, gestoorde moeder moet ondergaan. In de originele film zetten Sissy Spacek en Piper Laurie onvergetelijke rollen neer, waarvoor ze beiden beloond werden met een Oscarnominatie. Spacek had destijds een kinderlijke, maar ook haast buitenaardse fysiek, die zeker niet het schoonheidsideaal benaderde maar uiterst effectief was voor de rol. Chloë Grace Moretz is een veelbelovende jonge actrice maar in de rol van Carrie gaat ze af als een gieter. Haar bebloede verschijning, de armen uitgestrekt om de wereld om haar heen te manipuleren in een wraakzuchtige manie, is een barslechte kopie van het origineel. De actrice lijkt ook nog te jong voor deze rol en weet de film geenszins te dragen. Julianne Moore kan veel aan en hoewel ze zeer gemeend de geschifte Margaret vertolkt, doet de rest van de film haar weinig eer aan. 

Deze remake volgt haast slaafs het origineel, waardoor we zonder een greintje narratieve passie of stijl alle gekende scènes voorgeschoteld lijken te krijgen, alsof ze afgevinkt worden. Nergens valt enige spanning te bespeuren, tenzij voor de dertienjarigen in het publiek. De artistieke drijfveer achter deze productie mag wat ons betreft miniem zijn, een gereputeerde filmmaakster als Peirce zou toch meer eer uit haar werk moeten willen halen. Maar weinig kritische prepubers ter wille zijn, gezien die in de VS momenteel de blockbusterdienst uitmaken, mag je gerust een vorm van prostitutie noemen.