Labyrinthus

Genre: Avontuur | Duur: 1u39 | 2014 | Release: 7 Februari 2014 | Land: België | Regie: Douglas Boswell | Cast: Spencer Bogaert, Pepijn Caudron, Felix Maesschalk, Tine Embrechts, Herwig Illegems, Emma Verlinden, Ivan Pecnik, Nell Cattrysse

De Vlaming Douglas Boswell liep voor het eerst in de kijker met de mooie kortfilm Romance, waarna hij jammer genoeg aan de slag ging als televisieregisseur voor allerlei schermopvulsels waarvoor kwaliteit geen streefdoel leek, zoals de telenovelles Emma, LouisLouise en Ella. Met zijn eerste langspeler, de jeugdfilm Labyrinthus, weet de man jammer genoeg amper het lage niveau van dat televisiebandwerk te overstijgen. Eens te meer lijken de normen voor een jongere doelgroep lager te liggen. 

 

De doorsnee tienjarige zal zich weliswaar best amuseren met dit knullig opgezette verhaaltje rond enkele kinderen die in een computergame vast zitten. Het scenario is echter bedroevend ongeïnspireerd en rammelt langs alle kanten. De jonge acteurs die de boel leven moeten inblazen, komen daarbij het grootste deel van de tijd onnatuurlijk en zelfs al te gestuurd over. Ze hanteren zelfs slechts met moeite correct Nederlands. Ook de chatscènes spelen zich in het verkavelingsvlaams af, wat een idee. De actiescènes in cyberspace, waarvoor de opnames plaatsvonden voor reusachtige green screens, dwingen de jongeren dan nog eens in houterige posities - nog nooit iemand zo ergerniswekkend traag zien vluchten. Bovendien is de uitwerking van de digitale decors vrij pover en flets.

Al was de vierdeklasser in ons volkomen bereid dit ouderwetse avontuur te slikken, konden we niet om de onvolkomenheden en budgettaire grenzen van deze productie heen.

Al was de vierdeklasser in ons volkomen bereid dit ouderwetse avontuur te slikken, konden we niet om de onvolkomenheden en budgettaire grenzen van deze productie heen. Nergens is enige magie voelbaar of weet de prent te charmeren, er valt zelfs amper te lachen.

Vergelijk zoiets maar eens met pakweg Nono, the Zigzag Kid, een andere vrij recente jeudgfilm: ook lang niet perfect, maar bruisend en tintelend van visuele flair en energie en zich aldus moeiteloos een weg naar het hart van de kijker banend - zowel de ukken als de oma's. Het gebrek aan middelen van Labyrinthus valt te vergeven, het gebrek aan ambitie en talent geheel niet. 

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alle kinderen worden bevrijd en ook de gemaskerde slechterik, die ook maar een sukkel bleek die door de malafide bedenker van het spel ontvoerd was om dienst te doen als pion in zijn game. Dat blijkt de schoolfotograaf te zijn, die een koekje van eigen deeg krijgt en zelf verbannen wordt naar het spel.