Atomic Blonde
Genre: Actie
| Duur: 1u55 | 2017 | Release: 16 Augustus 2017 | Land: VS | Regie: David Leitch | Cast: Charlize Theron, James McAvoy, John Goodman, Toby Jones, Sofia Boutella, Bill Skarsgård, Eddie Marsan, Til Schweiger
We waren ons geloof in Charlize Theron een beetje kwijt, de laatste jaren. Op Mad Max: Fury Road na bleef ze onderpresteren, en fijne vertolkingen in Prometheus en Young Adult kregen weinig aandacht. Met Atomic Blonde is Theron terug en ze laat er geen enkele twijfel over bestaan. Op haar 42e is deze dame gewoonweg een filmster, een moordgriet, een diva, een stoeipoes en een godin in één.
Theron kruipt in de huid van de Britse spionne Lorraine Broughton die net voor de val van de muur een zaakje moet gaan klaren in het door allerlei geheime agenten bewoonde Berlijn. Maar van geen enkele Rus, Duitser, Fransman, Brit of Amerikaan valt met zekerheid te zeggen of het een mede- of tegenstander is. Er wordt dan ook volop gelogen, verraden en gepoogd Lorraine het hoekje om te helpen, maar met verbazingwekkende vaardigheden weet ze iedereen van zich af te schudden.
De plot is niet elk moment vlot toe te lichten maar is dan ook van geen enkel belang. Atomic Blonde is een heel onversneden, voortrazende actiefilm die ons op sensationele wijze talloze moordpogingen, achtervolgingen, schietpartijen en lijf-aan-lijfgevechten voorschotelt en daarbij vooral laat zien dat Theron nog steeds een vamp van jewelste is. De blonde furie knalt door de prent op nooit geziene wijze, ieder moment gracieus, sexy, stijlvol, krachtig en overrompelend. Haar personage stelt al bij al niet veel voor – de andere evenmin - , de plot is nodeloos complex, de dramatische uitwerking oppervlakkig, de actie en erotiek overdreven gratuit. Maar het maakt allemaal niets uit: Atomic Blonde is pulp van de allerbovenste plank en elke minuut is een waar genot.
Charlize Theron is een filmster, een moordgriet, een diva, een stoeipoes en een godin in één.
Regisseur David Leitch stond mee aan het roer van John Wick en dat verklaart al veel. De vele actiescènes worden met een enorme virtuositeit in beeld gebracht en zijn bij momenten even adembenemend als entertainend. De ellenlange scène waarin onze protagoniste in een leegstaand gebouw een hele rist tegenstanders uitschakelt, is illustratief: een meesterlijke combinatie van slimme montage, ongelooflijke stunts en fenomenale beeldvoering.
En dan zijn we er nog niet. Atomic Blonde laat het kat- en muisspel extra zinderen door een geweldige soundtrack. Tientallen hits uit 1989 - Bowie, New Order, Depeche Mode, The Clash, Nena, Public Enemy - brengen je makkelijk in vervoering als de actie dat nog niet had gedaan. Ook de autofreak komt aan zijn trekken, trouwens.
Nogmaals:dit is niet meer dan een pompeuze B-film, maar dan eentje met een torenhoge vermakelijkheidsfactor en een hoofdrolspeelster die dankzij imponerende fysieke capaciteiten, een innemende elegantie en talloze fancy outfits – Lorraine landt in Berlijn met één koffer maar draagt minstens drie verschillende jassen doorheen haar jacht – onvermijdelijk de vrouwelijke tegenstander van James Bond kan genoemd worden. Ga gewoon kijken, want is dit is fun!
Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de