Captain Marvel

Genre: Actie | Duur: 2u04 | 2019 | Release: 6 Maart 2019 | Land: VS | Regie: Ryan Fleck, Anna Boden | Cast: Brie Larson, Samuel L. Jackson, Ben Mendelsohn, Jude Law, Annette Bening, Djimon Hounsou, Lee Pace, Lashana Lynch

Bij Marvel Comics lijkt men wel erg in zijn sas om het feit dat er eindelijk een vrouwelijke superheldenfilm tot stand is gekomen. Nochtans liep Black Widow er wel al jarenlang rond, zowat de enige van het Avengersteam die nog geen eigen film heeft gekregen. Je zou het dus best ook wel beschamend kunnen noemen dat het tot 2019 heeft moeten duren vooraleer de succesvolle heldenfabriek deze stap heeft durven zetten. Captain Marvel is een aanvaardbare aflevering in een reeks die al te weinig variatie biedt. 

Vers is een Kree die naar de Aarde is gekomen om ons te beschermen tegen de Skrulls. Klinkt wat onbevattelijk? Hoeft niet: de verhaallijn van Captain Marvel is opvallend rechtlijnig en eenvoudig. Onze protagoniste Carol/Vers is echter al meteen een superheldin met immense krachten, een hybride van Kree en mens, en dus is dit in tegenstelling tot heel wat andere Marvelproducties geen echt origin-verhaal. Gezien de gebeurtenissen zich in 1995 afspelen, is het wel de eerste echte kennismaking met Nick Fury, de S.H.I.E.L.D.S- agent die we al in alle andere Marvelfilms tegenkwamen. Een digitaal jonger gemaakte Samuel L. Jackson steelt ei zo na de show van de goed gecaste Brie Larson, met wie hij een leuk duo vormt in de strijd tegen de Skrulls. 

Het opmerkelijke is dat deze weinig complexe, zelfs nadrukkelijk rechttoe-rechtaan vertelling, nergens infantiel overkomt. In tegenstelling tot recent nog Aquaman voel je je als kijker nergens beledigd omdat men je hersenloos vertier zo hapklaar maakt dat enkel een kleffe pap overblijft. Captain Marvel is geen Shakespeare of Chekhov maar raszuivere fantasy zonder veel gedoe. Simpel maar niet simplistisch. Het regisseurskoppel Fleck en Boden zorgt voor een degelijke enscenering en een vlotte voortzetting van de actie, waarbij enkel het salvo aan ontploffingen op het einde tot geeuwen aanzet. De setting in de jaren '90 zorgt daarnaast voor een sprankel humor en een verkwikkende soundtrack. 

Heerlijk, een superheldenfilm zonder overdreven bombast en met een bevattelijke plot.

Captain Marvel werd niet even enthousiast onthaald als Black Panther of de recentste Avengersfilm, die naar ons gevoel flink overgewaardeerd werden en onterecht tot meesterwerk werden uitgeroepen. Niettemin lijken het achterwege laten van het typische bombast en de bevattelijkheid van de plot troeven die deze prent eigenlijk makkelijk te waarderen maken zonder dat we het over een kantelpunt in de cinemageschiedenis moeten hebben. Het bruggetje naar het later dit jaar te verschijnen Avengers: Endgame maakt ons zelfs opnieuw enthousiast voor het genre.