Crimes of the Future

Genre: Thriller | Duur: 1u47 | 2022 | Release: 25 Mei 2022 | Land: Canada | Regie: David Cronenberg | Cast: Viggo Mortensen, Léa Seydoux, Kristen Stewart, Scott Speedman, Don McKellar

Acht jaar na Maps to the Stars komt David Cronenberg eindelijk met een nieuwe film aanzetten. Crimes of the Future is een volbloed Cronenberg waarbij je de ideeën voelt bruisen, maar nergens heen ziet gaan. 

We bevinden ons in een dystopische toekomst, in een wereld waarin de mens maar al te graag met zijn eigen vlees aan de slag gaat. Het kunstenaarskoppel Saul en Caprice verbaast toeschouwers met live uitgevoerde chirurgische ingrepen waarbij snel groeiende, getatoeëerde organen uit het lichaam van Saul verwijderd worden. Maar deze fysieke mutaties roepen ook vraagtekens op. Zijn ze het gevolg van de overdaad aan plastic in onze leefomgeving - en helpt het dan om plastic te eten zoals een tegenbeweging volhoudt? Tegelijk draaft ook een duo op dat deze nieuwe organen in kaart wil brengen. 

Cronenberg heeft fysieke transformaties al vaker aan bod laten komen in zijn werk - al dan niet als metafoor voor kankers - en presenteert ons ook dit keer weer gul vleessalade. Hij wil met dit nogal vrijblijvende verhaal vol vage personages één en ander kwijt over de relatie van het menselijk lichaam met technologie, pijn, performancekunst en milieuvervuiling, zonder deze thema's echter nadrukkelijk te bespelen. Maar eigenlijk lijkt Crimes of the Future nergens fatsoenlijk zijn plot op de rails te krijgen en als kijker raak je steeds minder betrokken bij de bizarre taferelen rond sterfelijkheid en mutatie. 

Viggo Mortensen slaagt er bovendien niet in echt dimensie aan zijn personage te geven. Hij wordt tot object gereduceerd en kucht en rochelt zich karakterloos door de film. Kristen Stewart is op haar onaangenaamst door opnieuw haar prevelstemmetje boven te halen. 

Nogal vrijblijvende en wat richtingloze vleessalade

Howard Shore is als componist wel in goede doen. Crimes of the Future vindt daarnaast vele lagen duister in zijn schitterende beeldcomposities en de lugubere decors en attribten zijn om van te snoepen. Maar in zijn narratief krijgt Cronenberg ons dit keer amper mee. Een mislukking is een Cronenbergfilm nooit, maar deze combo van science-fiction, film noir en satire over de mensheid die onvermoedend richting uitsterving wandelt, is nergens zo interessant als verhoopt.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien