All of Us

Genre: Drama | Duur: 1u52 | 2019 | Release: 8 Januari 2020 | Land: België | Regie: Willem Wallyn | Cast: Barbara Sarafian, Joke Devynck, Maaike Neuville, Bruno Vanden Broecke, Jan Hammenecker, Wim Opbrouck, Tom Vermeir, Gilles De Schryver, Delfine Bafort, Dominique Van Malder

We stellen het niet graag vast, maar in Vlaanderen zit er weinig tussen enerzijds de artistieke auteursfilm en de plat-commerciële popcorncinema anderzijds. De ene hoek vindt kwaliteit, de andere trekt bezoekers, maar als het op profilering aankomt, blijken het enkel onze meer gewaagde films te zijn die we als vertegenwoordiger durven opvoeren. Home, De Patrick, Violet, D'Ardennen of Girl zijn persoonlijke, uitdagende en geïnspireerde producties waar Vlaanderen mee kan en durft uitpakken.

Aan de andere kant van het spectrum staan films als Niet Schieten, De Premier, Patser en Het Tweede Gelaat. Stukken minder essentiëel, soms goedkoop, flink aangepast aan de noden en het verstandelijke vermogen van een breed publiek. Dan laten we De Buurtpolitie nog buiten beschouwing. Maar een film die zowel traditioneel als kwaliteitsvol is, komen we eigenlijk te weinig tegen. Als Vlaanderen Hollywood zou zijn, waar zitten dan onze 'Oscarvriendelijke' drama's? Willem Wallyn is 20 jaar na zijn vorige film dat gat in gesprongen en kan met het triomfantelijke All of Us een immens publiek bereiken zonder zich ook maar enigszins gecompromitteerd te moeten hebben. 

 

In deze weliswaar flauw betitelde tragikomedie worden we deelgenoot van een praatgroep voor mensen met terminale kanker. "De ziekte wordt hier bij naam genoemd!" berispt de zelfverklaarde lifecoach Els haar vier heel verschillende deelnemers. De spiritueel zoekende uitvaartbegeleider, de voormalige tienermoeder, de steenrijke kunsthandelaar en de ruggegraatloze autoverkoper worden geleidelijk aan lotgenoten. 

Toegegeven, deze opzet komt gezocht en berekend over. Een plot die drammerig naar een lach en een traan hengelt, goedkope sensatie op maat van de veetee'emmer, het leven zoals het is voor Storylezers, allemaal verteerbaar gemaakt door een cast vol bekende koppen, niet? All of Us weet dat allemaal te overstijgen en manifesteert zich al heel snel als een warm, herkenbaar, geweldig geacteerd stukje cinema dat perfect tussen humor en tragiek schippert en productioneel op het hoogste niveau mee kan draaien. Conventioneel zonder clichématig te zijn, gedurfd zonder controverse te zoeken, gepolijst zonder oppervlakkig te zijn, gedramatiseerd zonder aan herkenbaarheid te verliezen. Er zijn weinig fictiemakers in ons land die dat evenwicht vinden. Wij knallen daar zonder schaamte vier sterren tegenaan. 

En dan is er nog de cast. Vlaanderen heeft véél talent en er zijn heel wat producties die tal van grote namen kunnen samenbrengen, maar het ensemble dat we hier aan het werk zien, is redelijk weergaloos. Barbara Sarafian valt niet meer te overtroeven, Bruno Van den Broeck is verrassend ingetoomd, Maaike Neuville hemels. Joke Devynck blijft maar groeien als actrice en Jan Hammenecker is de laatste jaren terecht meer op de voorgrond gekomen. Dan zijn er nog Delfine Bafort, Tom Vermeir, Gilles De Schryver en Wim Opbrouck, die allemaal prachtig hun personage vatten. Uitzonderlijk ook in Vlaamse fictie: goed acterende kinderen. Oona-Lisa Van Haver en Ellis De Beule - zoon van - spelen de pannen van het dak. 

Mainstream blijkt geen vies woord te zijn. Wallyn snoert iedere meerwaardezoeker de mond met deze levensechte tragikomedie.

Wat heeft Willem Wallyn na Film 1 al die jaren gedaan? Zich als verteller en cineast geperfectioneerd, blijkbaar. Hij weet precies op welke knopjes te drukken, maar gaat nooit in emotionele overdrive. Hij is niet Jan Eelen, noch Fien Troch, maar snoert elke meerwaardezoeker toch de mond: mainstream blijkt geen vies woord te zijn. Eat this, Jan Verheyen, Hilde Van Mieghem, Nic Balthazar en tutti quanti, dit is hoe je toegankelijke, rake cinema voor volwassenen maakt.  Ga dan nu ook verdorie allemaal kijken (en vergeet je zakdoek niet)! 

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cathy en Bruno sterven, Joke en Jan besluiten de resterende tijd samen door te brengen. Els aanvaardt de scheiding.