What Women Want

Genre: Romantische Komedie | Duur: 2u06 | 2000 | Release: 14 Februari 2001 | Land: VS | Regie: Nancy Meyers | Cast: Mel Gibson, Helen Hunt, Marisa Tomei, Judy Greer, Alan Alda

Reclamejongen Nick Marshall (Mel Gibson) is een absolute macho, een prototype van wat Amerikanen a male chauvinist pig noemen. Als gescheiden ouder heeft hij de opvoeding van zijn dochter bijna volledig aan zijn ex-vrouw overgelaten om er zelf een wild vrijgezellenbestaan op na te kunnen houden. Op het werk is Nick gespecialiseerd in campagnes voor een strikt mannelijk publiek (met de onvermijdelijke babes in bikinis) en tussendoor verveelt hij zijn vrouwelijke collega's met de meest ongepaste grappen ("What's the difference between a wife and a job? After 10 years of working, a job still sucks").

Arme Nick moet echter met lede ogen aanzien dat vrouwen - die in steeds meer huishoudens het budget beheren - een belangrijker doelwit worden voor advertentiecampagnes. Wanneer ook zijn reclamebureau besluit om een meer vrouwvriendelijke koers te gaan varen, gaat de ambitieuze Darcy McGuire (Helen Hunt) met de promotie aan de haal die hij reeds op zak meende te hebben. Het is meteen duidelijk dat er elektriciteit in de lucht hangt tussen die twee. Als Nick bij een ongelukje in de badkamer ook nog eens een fikse stroomstoot door zijn lijf gejaagd krijgt, blijkt hij zichzelf bij toeval de wonderbaarlijke eigenschap te hebben bezorgd vrouwengedachtes te kunnen lezen. Het duurt niet lang voor hij begrepen heeft dat hij flink zijn voordeel kan halen uit die gave...

Deze belachelijke verhaalwending had op dit punt voor iets interessants kunnen gebruikt worden, maar in de plaats daarvan bleef deze film ons aan de lopende band - en gedrenkt in een saus van Hollywood bombast, overbodige special effects en stroperige Sinatra - clichés over de beide seksen voorschotelen tot we er een cinematografische indigestie aan overhielden. De onverwachte subplot van het suïcidale kantoormeisje Elin (Judy Greer) wordt veel te licht uitgewerkt en komt volledig in de schaduw te staan van de op-en-top Amerikaanse familierelatie tussen Nick en zijn dochter. En Helen Hunt - ze ligt momenteel blijkbaar goed in de markt, want ook te zien in Cast Away, Pay It Forward en Dr. T and the Women - haalt op geen enkel moment het niveau van haar prestatie in As Good As It Gets.

Inspiratieloze ongein vol sekseclichés.

Tja, we doen ons uiterste best om iets positief te zeggen, maar What Women Want heeft de twijfelachtige verdienste om een prominente aanwezigheid van ergerlijke eigenschappen uit romantische komedies (o.m. ongeloofwaardigheid) te kunnen combineren met een afwezigheid van de aangename kenmerken uit dat genre (b.v. charme en humor). De echt grappige momenten zijn op één hand te tellen en dat maakt deze prent er niet draaglijker op. Dit is bij de haren getrokken romantiek in een inspiratieloze commerciële verpakking.

Bruno De Fraine Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Door zijn gave kan Nick: (1) De serveuse van zijn koffiehuis binnendoen (voor de seks) om haar daarna af te wimpelen door te zeggen dat hij eigenlijk "As gay as it gets" is (deze al dan niet bewuste woordspeling was het enige grapje dat we echt konden smaken) (2) Zorgen dat zijn dochter hem toch een toffe kerel vindt (3a) Darcy's ideeën stelen en zijn positie binnen het bedrijf redden (3b) Darcy binnendoen (omdat ze uiteraard volledig voor elkaar vallen) (4) Elin redden voor ze zichzelf het hoekje om helpt Dan verliest hij zijn gave terug bij een blikseminslag. Darcy wordt ontslagen omdat ze niet aan de verwachtingen voldoet en Nick wordt in zijn positie hersteld. Hij voelt zich een zak en verplicht zijn baas om Darcy terug aan te nemen. Hij gaat alles bij haar opbiechten. Daarop ontslaat Darcy hem, maar ze blijven wel bij elkaar.