What Happens in Vegas

Geen mens die er van uitgaat dat een als romantische komedie aangekondigde film met in de hoofdrollen Ashton Kutcher en Cameron Diaz een hoogtepunt in de filmgeschiedenis zal weten te zijn. Wat de verwachtingen betreft, zou het dus niet mogen tegenvallen. Maar What Happens in Vegas is wel zo onbetekenend dat je hem net zo goed niét kan bekijken.

Cameron Diaz speelt Joy, een vrij ongedefinieerd personage dat net gedumpt is door haar akelige vriend. Ze trekt met een vriendin naar Las Vegas, waar ze een dolle nacht beleeft met Jack, een sukkel die de volgende ochtend echter haar wettelijke wederhelft blijkt te zijn. Geen probleem, even annuleren, maar na het winnen van de jackpot, gevolgd door een gerechtelijk dispuut, wordt het koppel veroordeeld tot het leiden van een echt huwelijksleven en dat minstens zes maand lang. Een behoorlijk stupide veronderstelling natuurlijk, want waarom verdelen ze niet gewoon het geld om vervolgens elk hun weg te gaan?

Who cares? Deze zoveelste vermoeiende variant op het afgezaagde gegeven waarbij twee tegenpolen toch naar elkaar toegroeien, bevat niet één moment dat het bekijken waard kan genoemd worden. De plot is een mechanische aaneensluiting van volstrekt futiele en voorspelbare scènes. Het is dus niet zo dat What Happens in Vegas tenenkrommend slecht kan genoemd worden. Dit spektakel is slechts een Hollywoodscheet, vervliegend terwijl je kijkt en zelfs geen ergernisje waard. Prut die niet stinkt en waar je dus geen last van hebt. Zelfs al is de karakterontwikkeling onbestaande, worden de emoties je met de subtiliteit van een betonblok in het gezicht geworpen - Zie Joy bijvoorbeeld eens nadrukkelijk empathisch kijken wanneer ze merkt dat Jack voortdurend door zijn vader gekleineerd wordt - en zijn de schampere pogingen tot bijdragen aan het debat over man-vrouwverhoudingen nog grotesker dan in The Break-Up, dit niemendalletje laat zelfs de meest kritische kijker volkomen onberoerd. Welkom in het Grote Niets.

Diaz, doorgaans toch stralend in zelfs de meest onnozele films, ziet er overigens verrassend afgeleefd en zelfs haast afstotelijk uit. Geen veruitwendiging van haar gestresseerde personage, wel een onverzorgde grime en belichting laten de meestal lieflijk ogende actrice er uitzien als een furieuze Ellen Barkin. En die is 54. Kutcher zien acteren is dan weer als het doorbladeren van een roddelblad in de wachtkamer van de dokter: wat je waarneemt, dringt niet echt tot je door en je hoopt dat je snel naar huis kan. Tot overmaat van ramp mag ook Queen Latifah haar opwachting maken. De matrone bevestigt voor minstens de tiende keer dat ze wellicht zelfs niet eens weet hoe 'acteren' te spellen. En in het Engels is dat een werkwoord van 3 letters.

Op de vlotte soundtrack na, heeft What Happens in Vegas dus nog minder dan niets te bieden, beschikt de prul niet over enige uitlachfactor of ergernisgehalte, verstrooit het ding zelfs amper. De onbenulligheid vormgegeven op het witte doek.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de