Duplicity

Regisseur Tony Gilroy kwam een beetje vanuit het niets toen hij twee jaar geleden ijzersterk debuteerde met Michael Clayton en daarmee zelfs een Oscarnominatie binnenhaalde. Met opvolger Duplicity levert de man opnieuw een zogenaamd 'betere' Hollywoodfilm af, zwierig en vakkundig verteld en in beeld gezet, maar jammer genoeg op heel wat momenten ook slaapverwekkend en eentonig.

De vlotte filmstijl die Gilroy hanteert is broodnodig. Het relaas van een koppel dat samen aan bedrijfsspionage doet, heeft aanvankelijk vooral dialogen nodig en dat maakt de film niet altijd even boeiend. De slaapkamerscènes tussen Ray (een scherpgestelde Clive Owen) en Claire (Julia Roberts), die vooral om vertrouwen draaien en het hele relaas van een dramatische basis moeten voorzien, zijn zelfs strontvervelend. De twee sterren voegen opmerkelijk weinig toe aan hun personages en maken er twee grijze muizen van zonder enige specifieke karaktertrekken. Van Roberts zijn we niet anders gewoon. Bovendien is het als kijker de hele film door gissen of de twee al dan niet de waarheid spreken. Het leidt tot een nefast gebrek aan empathie van de kijker, dat de film parten zal spelen tot in zijn (gelukkig iets meer opwindende) finale.

Paul Giamatti voegt wat kleur toe als driftkikker van dienst, de baas van een groot cosmeticabedrijf die koste wat kost wil te weten komen wat de concurrent (Tom Wilkinson) in zijn schild voert. Maar toch zie je vooral een scenario zijn werk doen en krijg je snel de indruk dat deze film zichzelf een heel stuk slimmer wil voordoen dan ie eigenlijk is. De flashbacks stapelen zich op, de personages stoten schijnbaar gevatte blabla uit en de montage creëert de illusie van vaart en zwier; de argeloze kijker voelt zich betrokken raken bij een genietbaar complex geheel, maar eigenlijk zal geen mens nog kunnen samenvatten wat er allemaal gebeurt.

Terwijl Ocean's Eleven niet eens zo'n spectaculaire film was, is dit doorslagje zelfs nog een stuk minder entertainend. De afhandeling van het relaas zorgt weliswaar nog voor een zeker kijkplezier, de herinnering aan Duplicity is bij het verlaten van de bioscoopzaal al vervlogen.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de