Daybreakers

Vanuit een boeiend gegeven wordt in Daybreakers een aangenaam benauwende en bij momenten heerlijk gruwelijke horrorthriller gebrouwen, die echter door een gebrek aan visie en een onbevredigende dramatische uitwerking zijn potentieel niet geheel waarmaakt.

Aan het uitgangspunt zal dat dus niet gelegen zijn. De context waarbinnen de mensheid in de nabije toekomst in vampiers is veranderd en menselijk bloed steeds zeldzamer wordt, met zowel ideologische als financiële tegengestelde belangen tot gevolg, staat garant voor een meeslepende en atmosferische film. Wat rest van de mensheid zit ondergedoken op een oplossing te kauwen, terwijl het de vampiers vooral om bloedvervangers te doen is, met het vooruitzicht op eeuwig leven. De volkomen onbekende regisserende Spierig Brothers voorzien dit akelige verhaal van een passende kille sfeer, waarbij ze vooral koude belichting en strakke interieurs laten contrasteren met de warmte van het voor velen dodelijke daglicht.

De solide regie kan echter niet verhinderen dat deze film ondanks zijn interessante plot een gebrek aan inventiviteit uitstraalt. De producers achter Daybreakers hebben vrijwel niets dan troep op hun cv staan en het is erg waarschijnlijk dat ze op creatief of narratief vlak weinig bijgedragen hebben. Het is in feite zelfs opmerkelijk dat ze toch een aantal grote namen konden strikken voor de prent. Anderzijds blijkt Ethan Hawke toch maar weer eens een uiterst banaal acteur te zijn -en wat is dat toch met dat eeuwige halflange kapsel dat al zijn personages op elkaar doen lijken? - en Willem Dafoe en Sam Neill zijn nu niet bepaald de meest kritische acteurs. Dat, en het feit dat sommige scènes gewoon wat meer vernuft konden gebruiken, doen concluderen dat Daybreakers puur toevallig zo genietbaar is.

Prima popcornhorror waar echter weinig visie of vernuft achter zit

Jammer ook dat het film de vele kansen tot voelbare tragiek en bijhorende menselijke emoties - zie I am Legend en 28 Weeks Later - compleet onbenut laat. De broertjes Spiering willen we toejuichen omwille van de geslaagde spanning en het lustig, vakkundig bloedvergieten, waardoor hun film zeker zijn effect niet mist, maar wat de dramatiek betreft zat hier zo veel meer in. Ook het halfslachtige einde is een domper op de pret, al is het gruwelfestijn in de finale wel het resultaat van een goede vondst.

Prima popcornvoer dus, voor een gezellig avondje griezelen zonder dat het allemaal hersenloos hoeft te zijn, maar daar blijft het bij.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de