Blue Moon

Genre: Tragikomedie | Duur: 1u40 | 2025 | Release: 14 Januari 2026 | Land: VS | Regie: Richard Linklater | Cast: Ethan Hawke, Andrew Scott, Margaret Qualley, Bobby Cannavale, Patrick Kennedy, Giles Surridge, Jonah Lees, Simon Delaney

In deze biografische prent brengt Richard Linklater ode aan Lorenz Hart, tekstschrijver van talloze beroemde Broadwaymusicals uit de vorige eeuw. We leren deze getalenteerde man kennen als een spraakwaterval met scherpe opinies, iemand die zelfrelativerend naar erkenning snakt en zijn genialiteit weigert in te zetten voor een compromis. Wanneer zijn vaste componist Rodgers met Oklahoma! een grote hit scoort in samenwerking met een andere schrijver, Hammerstein, moet hij een aanvaardingsproces door. 

We volgen de betreurde auteur een avond lang in de bar waar het succes van Oklahoma! gevierd wordt. Hij eist er alle aandacht op maar doet zijn best te laten blijken dat het niet zo is. Ethan Hawke weet dit personage zeer genuanceerd te vertolken. In het bijzonder weet hij de teleurstelling te vatten die in Hart schuilgaat, verborgen onder een laag goede luim. Het is een verrassende rol voor de niet altijd even interessante acteur, maar in handen van zijn kompaan Linklater weet hij wel vaker zichzelf te overtreffen. 

Blue Moon komt weliswaar zeer theatraal over. De locatie wordt niet verlaten en de nevenpersonages duiken in een afgewogen ritme op uit de coulissen. Dit is dan ook een aaneenschakeling van dialogen: vileine meningen, gevatte replieken, scherpe opmerkingen, maar ook oprechte bekentenissen en nieuwsgierige vragen volgen elkaar razendsnel op, tot vermaak van de voortdurend geboeide kijker. De plot gaat dus voor eenvoud, maar biedt ons tegelijk wel een interessante blik achter de schermen van de theaterwereld in het Amerika van tijdens WO 2. Deel van het vermaak zit er ook in dat het publiek al weet dat Rodgers & Hammerstein een iconisch duo zouden worden en een goede inschatting kan maken van wat dat met Hart zal doen.

Het is een eerder atypische Linklaterfilm - die in ditzelfde jaar ook nog Nouvelle Vague maakte - maar de passie voor zijn onderwerp is voelbaar. Fijn om er deelgenoot van te mogen zijn in deze aanstekelijke praatkomedie.