Alps

Genre: Drama | Duur: 1u32 | Release: 2 Januari 2013 | Land: Griekenland | Regie: Yorgos Lanthimos | Cast: Stavros Psyllakis, Aris Servetalis, Johnny Vekris, Ariane Labed, Aggeliki Papoulia

De link met het Europese gebergte en een theatergezelschap dat diensten verkoopt als stand-ins voor overleden mensen om het leed van de nabestaanden te verzachten, blijft ook na het zien van de nieuwste film van de Griekse regisseur Georgios Lanthimos raadselachtig.

Hoewel we snel kennismaken met de leden van het gezelschap, schotelt de regisseur ons in eerste instantie een reeks vreemde taferelen voor gaande van absurde dansmomenten tot vernederende seksscènes. Pas halverwege de film krijgen we inzicht in het gebeuren, maar zelfs dan blijft Lanthimos bijzonder karig met de informatie. Wat primeert is de surrealistische sfeer en het gevoel van vervreemding dat hij wil oproepen bij de kijker.

Alps sluit zo aan bij andere eigenzinnige hedendaagse Griekse films zoals Attenberg en Dogtooth, Lanthimos’ vorige film die hem een Oscarnominatie en de nodige commotie in Cannes opleverde. Hoewel hij hier uit hetzelfde vaatje tapt als Dogtooth, laat hij deze keer op enkele scènes na het schockerende karakter deels achterwege.  Wat wel behouden blijft, is de absurde humor en een doorgedreven vorm van afstandelijkheid. Dit uit zich niet enkel in het emotieloos  en wereldvreemd acteren van de acteurs maar ook de stijl van de film. Hierbij bedient Lanthimos zich van een camera die de gebeurtenissen koel en vaak statisch observeert. Grijstinten en gedesatureerde kleuren domineren.

Via dit samenspel van elementen wilt de Griek niet enkel een kritische blik werpen op de hedendaagse maatschappij en de grenzen tussen fictie en realiteit in de menselijke beleving, maar ook op thema’s zoals identiteit, liefde en relaties. Dat hij dit doet aan de hand van een lid van de groep die haarzelf verliest in een rol of een andere die streeft naar erkenning van de leider en zelfbevestiging, hebben we elders al vaak gezien. Het is vooral de aparte manier waarop Lanthimos dit brengt die van Alps een interessante, doch ietwat klinische kijkervaring maakt.