Changeling

Genre: Drama | Duur: 2u21 | 2008 | Release: 12 November 2008 | Land: VS | Regie: Clint Eastwood | Cast: Angelina Jolie, Jeffrey Donovan, John Malkovich, Colm Feore

De onverslijtbare Clint Eastwood is de laatste jaren érg goed bezig, dus we keken uit naar Changeling. Waar het vroegere werk van de cineast - op het meesterwerk Unforgiven na - ons grotendeels onverschillig laat, leverde Eastwood in de nadagen van zijn carrière klassefilms als Mystic River, Letters From Iwo Jima en vooral Million Dollar Baby af. Ronduit indrukwekkend voor iemand die ondertussen de 80 nadert - of hoe de vergrijzing van de maatschappij ook zijn positieve kanten heeft. Samengevat is Eastwoods nieuwste worp opnieuw een goede film, maar vergeleken met de voorgangers maakt ie wel een stuk minder indruk.

Christine Collins is een alleenstaande moeder in het Los Angeles van eind jaren 1920. Haar leven wordt bruusk overhoop gegooid wanneer haar negenjarig zoontje Walter plots verdwijnt. De politie bericht al snel dat ze haar zoon hebben gevonden, maar... het teruggebrachte kind is Walter niet. De politie weigert echter hardnekkig de fout toe te geven en Christine wordt op alle mogelijke manieren onder druk gezet om de schijn van een goede afloop te bevestigen. Gelukkig kan ze in haar eenzame strijd rekenen op de hulp van een gedreven radiopredikant (John Malkovich), die de corruptie binnen het politiekorps wil aanvechten.

De hoofdrol in Changeling wordt vertolkt door superster Angelina Jolie, te zien in een reeks schattige hoedjes. Jolie geeft overtuigend gestalte aan Christine, een eenzame vrouw in een mannenmaatschappij, en bewijst na A Mighty Heart opnieuw dat ze wel degelijk kan acteren. Als ze haar films nu ook nog eens wat zorgvuldiger zou uitkiezen... Ook de rest van de cast acteert naar behoren, vooral Jeffrey Donovan weet te bekoren als onsympathieke politiekapitein.

De jaren 1920 worden op erg overtuigende wijze opgeroepen, met dank aan de authentiek aandoende kleding, auto's en trams. Toch weet Eastwood ons nergens echt mee te nemen in het verhaal. De vertelstructuur levert weinig verrassingen en de film wordt ook zeer klassiek in beeld gebracht, waardoor het geheel net iets te routineus aanvoelt. De beklijving uit het vorige werk van Eastwood blijft dan ook achterwege.

We hoeven echter niet te cru te zijn, Eastwood verstaat zijn vak. Changeling is dan ook degelijk kijkvoer dat u zich niet zult beklagen. We hopen met zijn allen dat Eastwood nog een tijdje doorgaat en ons nog eens een echt pareltje schenkt. Pretty please?