Hellboy 2: The Golden Army

Als een kleuter die de nachten aftelt naar Sinterklaasdag: zo hadden wij genoten van de eerste Hellboy, een van de minder bekende superhelden uit de nimmer eindigende voorraadschuur van Amerika's helden in nauwsluitende pakjes en een achtbaan van een film.

Niet alleen had de in het verleden schandelijk ondergewaardeerde Ron Perlman wel tien containers charisma in deze film, de actie, de humor, de fun dropen in dikke lagen van het scherm. Kan ook niet anders met een regisseur als Guillermo Del Toro natuurlijk. De Spanjaard joeg ons al eerder de stuipen op het lijf met het ijselijk spannende Mimic en bevestigde nadien zijn rastalent inzake fantasy met het superieure El Laberinto del Fauno. Hellboy 2: The Golden Army appelleert volledig aan enkele ijzeren wetten van een sequel: nog meer actie, verder uitgesneden personages en een voetbalstadion aan spektakel. Al die toeters en bellen konden jammer genoeg niet verhinderen dat een déjà-vu gevoel zich soms meester maakte van ons.

Hellboy woont in dit tweede deel nog steeds in het centrum voor paranormale studies met zijn vriendin Liz Sherman en de vismens Abe Sapien wanneer prins Nuada, een boosaardige elf, een eeuwenoud pact tussen mensen en fantasiecreaturen verbreekt. In een poging om het Gouden Leger, dat de mensheid zonder twijfel tot reepjes spaghetti gaat vermalen, terug tot leven te wekken probeert Nuada immers om de drie stukken van een magische kroon - zeg maar de wekker voor het leger - terug bij elkaar te krijgen. Uiteraard willen Hellboy en de zijnen daar een stokje voor steken.

Onderweg botsen ze op prinses Nuala, de lieftallige zus van Nuada, die een merkwaardige telepathische band met haar broer onderhoudt.

Niet alleen valt Abe Sapien als een blok voor Nuala´s charmes, Hare Hoogheid zal ook een beslissende rol spelen in de beslechting van het conflict. Brengt iedereen er het levend vanaf? En mogen we op het einde genieten van een nieuwe romance tussen Abe Sapien en Nuala?

Jazeker, er zijn redenen om deze prent te overladen met sterren. De ruimte die Hellboy en z´n vrienden betreden onder de Golden Gate Bridge bijvoorbeeld vormt een aha-erlebnis zonder weerga. De special effects zijn om van te snoepen, de kostuums zijn om door een ringetje te halen en de meeste acteerprestaties schieten als het betere aandeel door het plafond.

Check in dat verband zeker Doug Jones die naast zijn rol van Abe Sapien nog in de huid van twee andere personages kruipt. Waar loopt het dan mank? Eigenlijk alleen bij het tijdstip van release van deze fabelachtige prent. Kijk, na de Lord of the Rings-trilogie hebben wij het wel even gehad qua fantasy, voelen wij ons als een kleuter die zich, de dag na Sinterklaas, een indigestie heeft gevreten aan al het snoepgoed.

De suikerspinnen pracht die Hellboy 2 betreft wordt er niet minder lekker om, wij moeten gewoon eens dringend op dieet. Voor wie recentelijk geen fantasy tot zich genomen heeft en zijn superhelden liefst met pit geserveerd krijgt: aanrader.

Filip Hermans Helemaal (niet) akkoord? Lees de