Kinsey

Dokter Alfred Kinsey leerde Amerika praten over seks. Althans, dat is wat we weten over de man. Wat de meeste mensen niet weten, is dat hij opgroeide in een uiterst vroom gezin en zijn carrière begon als een zoöloog gespecialiseerd in het gedrag van wespen. Kinsey was een populaire professor op de campus van Indiana University en studenten overstelpten hem dan ook met vragen aangaande seksualiteit. Deze bemerkingen en zijn eigen onkunde - de man werd op zijn 26e ontmaagd door zijn echtgenote - waren voor hem de drijfveren om een strikt objectieve studie te maken van het menselijk seksueel gedrag.

Zijn boek 'Sexual Behavior in the Human Male' uit 1948 wordt als het startpunt van de seksuele revolutie gezien. Voor het eerst werd openlijk over masturberen gepraat en konden partners mekaar vertellen welke standjes ze prefereerden. Kinsey was jaren in de weer om zijn interviewtechniek op punt te stellen door deze te testten op het team en op zijn echtgenote Clara McMillen. Tegen de tijd dat zijn tweede boek uitkwam, 'Sexual Behavior in the Human Female', was het tij echter gekeerd. Het naoorlogse Amerika met zijn grote dromen had plaats gemaakt voor een paranoïde natie die Kinseys onderzoek beschouwde als een aanval op de morele waarden.

Regisseur Bill Condon begon zijn carrière met het onopmerkelijke 'Candyman: Farewell to the Flesh', maar verbaasde iedereen met opvolger Gods and Monsters. In deze film schetste hij de laatste dagen van James Whale, de eerste openlijk homoseksuele regisseur in Hollywood. Condon liet niet alleen Ian 'Gandalf' McKellen schitteren als de meester op leeftijd, ook Brendan Fraser - het rubberen gezicht uit de Mummy remakes -, die Whales 'object of desire' neerzette, werd door het uitzonderlijke materiaal naar een hoger niveau getild . Alhoewel McKellen zijn Oscarnominatie in de categorie 'Beste mannelijke hoofdrol' niet kon verzilveren, ging Condon destijds wel naar huis met een gouden beeldje voor het beste geadapteerde scenario.

En ook Kinsey had een Oscarbeestje moeten zijn, ware het niet dat Amerika de laatste tijd zo conservatief is dat na Alexander van Oliver Stone ook deze prent genadeloos door Jan Modaal werd afgestraft. Uiteindelijk moest de film het doen met één schamele nominatie, namelijk die van Laura Linney voor haar vertolking van Clara. Maar zowel Neeson als Linney spelen op topniveau. Neeson maakt van Kinsey een man die gebukt ging onder zijn drang naar objectiviteit. Linney zet op haar beurt een vrouw neer die ten allen tijde begrip wou opbrengen voor het moeilijke gedrag van haar man - Kinsey experimenteerde vaak met mannelijke partners, maar hij verliet zijn echtgenote niet omdat hij zichzelf als heteroseksueel bleef beschouwen.

Kinsey is net zoals Gods and Monsters een interessant kijkje achter de schermen van het leven van een grote man met kleine problemen. Condons script maakt van Kinsey een mens van vlees en bloed en dat is niet vanzelfsprekend. Deze prent had minstens evenveel Oscaraandacht verdiend als die andere 'biopic' Ray. Met dit verschil: die laatste moet het hebben van één geweldige acteerprestatie, terwijl Condon kiest voor een geweldige cast in een goed opgebouwd verhaal.

Steven Tuffin Helemaal (niet) akkoord? Lees de