Happythankyoumoreplease

Een groep twenty-somethings in New York die samen hun weg zoeken in het leven met het verwerven van wijs- en volwassenheid als doel. Dit uitgangspunt herinnert haast pavloviaans aan Friends. Samen met het al even iconische Sex and the City weet deze serie ook nu nog scenarioschrijvers te inspireren. Soms leidt het tot komische lichtvoetigheid, een andere keer wordt het concept uitgediept en gedramatiseerd. Voor zijn debuutfilm Happythankyoumoreplease koos regisseur Josh Radnor voor het laatste – aangevuld met een vleugje humor. In een beweging tekende Radnor ook voor het scenario en de vertolking van het hoofdpersonage Sam Wexler.

Met zijn dertigste verjaardag in zicht probeert Sam als schrijver aan de bak te komen. Zijn eerste roman heeft hij klaar en een uitgeverij nodigt hem uit voor een belangrijke vergadering. Onderweg ziet hij hoe de kleine Rasheen bij het uitstappen van de metro gescheiden raakt van zijn familie. Sam besluit zich over de jongen te ontfermen en algauw ontstaat een bijzondere vriendschap tussen de twee.

De levens van Sams vriendinnen Annie en Mary Catherine vullen deze verhaallijn verder aan. Annie heeft een ziekte die haar zonder haar en zelfvertrouwen laat. Haar leven is een aaneenschakeling van foute mannen en gebroken harten. Mary Catherine is verliefd op New York maar haar vriendje wil graag naar Los Angeles verhuizen. Deze tweestrijd doet haar twijfelen aan haar relatie.

Op papier laat dit scenario weinig ruimte voor verrassingen. Jammer genoeg ontbreekt het ook bij de vertaling naar het scherm aan de nodige vernieuwing. Nochtans won Happythankyoumoreplease op het Sundance festival van 2010 de publieksprijs voor beste drama. Bovendien speelt Radnor de hoofdrol in de met Emmy’s bekroonde serie How I Met Your Mother. Het mag helaas niet baten. De knappe acteerprestaties worden keer op keer tenietgedaan door de voorspelbare situaties waarin de personages terechtkomen. Erger zijn de onvermijdelijke levensbeschouwelijke dialogen die vooral naar het einde toe in clichés en klefheid verzanden. Met een heus Disney-moment in de finale doet de film elke initiële hoop de das om.

Weinig vernieuwende kijk op het verwerven van wijs- en volwassenheid

Wie zich niet stoort aan de doorzichtige plot en genoegen neemt met conclusies als ‘ware liefde overwint alles’ of ‘echte schoonheid zit vanbinnen’ zal deze prent ongetwijfeld waarderen. De kans om het genre te overstijgen en meer te worden dan een traditioneel coming of age verhaal, wordt evenwel volkomen gemist. Happythankyoumoreplease? Een keer is genoeg.

Alexander Verstraete Helemaal (niet) akkoord? Lees de