De films die u niet zag in 2015

De klassieke TOP-lijstjes hebben we intussen wel gehad. KUTfilm gooit het over een andere boeg. Welke films zag u, ik, wij als filmliefhebber, het vorige jaar niet? Welke films heeft u - al dan niet onterecht - overgeslagen in 2015? Welke producties verschenen niet in uw lokale cinema, kwamen misschien niet verder dan een aantal festivalvertoningen, of waren enkel op dvd te zien? 

1. Lost River (Cineart)

 

Het regiedebuut van seksymbool Ryan Gosling werd met waardering én afkeuring onthaald. Geen medium dat niet dankbaar en met beide handen de kans greep om hem uitgebreid op de cover van het cultuurkatern te zetten. Helaas bleef het daarbij en klopte de film in België af op nauwelijks een teleurstellende 5000 bezoekers.

2. Galloping Mind (KFD)

 

Toegegeven, niemand die verwachtte dat deze langspeelfilm van Vlaams theatermaker en choreograaf Wim Vandekeybus echt records zou breken, maar deze hoogst originele en visueel sterke film verdiende meer.

3. Ex Machina (Universal)

 

Drie A4-tjes prijzen won de film inmiddels (waaronder Oscarnominaties voor beste scenario en visuele effecten). Toch bracht de distributeur de film niet eens in de zalen. De occasionele cinemavertoning gebeurde via een buitenlandse kopie. Jammer want de verbluffende cinematografie van deze intelligente sciencefictionfilm komt toch pas echt tot zijn recht in de zalen. (lees de recensie

4. Diary of a Teenage Girl (Lumiere)

 

Dat er iets bestaat als festivalfilms bewijst het eigenzinnige Diary of a Teenage Girl, die even het Festival van Gent domineerde - de aanwezigheid van Alexander Skarsgard zorgde dan ook voor een flinke promotie. Eenmaal in de zalen flopte de film echter totaal. Jammer, want ook wij vonden het een ijzersterke film. (lees de recensie)

5. Cafard (ABC)

 

Een volledig Vlaamse langspeelanimatiefilm...  Hoe vaak kom je dat tegen? Goede recensies konden deze slotfilm van het festival van Oostende niet redden.

6. Bitter Lake (niet uitgebracht)

 

Dé uitzondering op dit lijstje moet deze combinatie zijn tussen filmisch essay, documentaire, found footage film en puur experiment. Maar wat de film écht uniek maakt is dat de regisseur, Adam Curtis, liever niet heeft dat u de film in de zalen bekijkt. Hij vindt dit 2u15 lang werk enkel geschikt om online te bekijken, u mag hierover zelf een oordeel vellen.

7. A Most Violent Year (Lumiere)

 

"Vakmanschap", "lef", "intrigerende visie" zo loofde de 3-sterren KUTFILM-recensie deze derde prent van de veelbelovende J.C. Chandor. U heeft hem echter niet gezien, net zomin als de vorige film van deregisseur, All is Lost, die in België geen release kreeg. 

8. Lost Soul: The Doomed Journey of Richard Stanley's Island of Dr. Moreau (niet uitgebracht)

"Een erg boeiende making-of en een verrassende blootlegging van mechanieken en strategieën die in Hollywood gebruikelijk zijn". Anderhalf uur hebben we ons kostelijk geamuseerd, samen met honderden andere op het meest recente BIFFF. De film was verder nergens anders in ons land te zien. (lees de recensie)

9. Slow West (Remain in Light)

 

Westerns werken al niet meer in de zalen sinds de jaren '70. Zeer jammer, want deze indrukwekkende neowestern, is zijn 3 sterren meer dan waard. (lees de recensie)

10. How to Change the World (Dalton Distribution)

 

Succesvolle vertoningen op de grote filmfestivals in de wereld (Sundance, Hotdocs) en op het festival van Gent én met een gegarandeerde fanbasis van tienduizenden vrijwiligers, medewerkers, sympathisanten. Het kon niet baten: het publiek luste de documentaire over de woelige ontstaansgeschiedenis van Greenpeace niet.

11. Der Samurai (niet uitgebracht)

 

Film Fest Gent zorgde voor vier voorstellingen van deze fascinerende Duitse psychohorrorfantasy over een eenzame samurai - zijn er andere? - en dat was dan ook uw enige kans op de film op het witte doek te zien. Lees hier wat artistiek directeur Patrick Duynslaegher er van vond. 

12. CitizenFour (Dalton Distribution)

 

Edward Snowden was en is niet uit de actualiteit te denken. Laura Poitras maakte er een boeiende, gelauwerde documentiare over die vorig jaar met een oscar bekroond werd. Buiten een succesvolle festivalvertoning op Docville werd de film over het hoofd gezien. Lees hier onze recensie. 

13. Paradise Trips (Cineart)

 

Gene Bervoets die eens niet gruwelijk irritant is, een uitgebreide promocampagne (busreclames overal) en lovende recensies. Met 17.000 bezoekers was dit echter een absolute teleurstelling. (lees de recensie).

In de voorbereiding van deze artikels schreven we alle distributeurs aan met de vraag welke van hun films volgens hen onder het verwacht potentieel scoorden in 2015. Bovenstaande lijst is een combinatie van hun antwoorden, onze eigen bevindingen en persoonlijke favorieten.

DISCLAIMER: De auteur van dit artikel werkt voor Fonk vzw, de non-profit organisatie achter Dalton Distributie.

 

Frank Moens