Wonder Woman

Genre: Actie | Duur: 2u21 | 2017 | Release: 21 Juni 2017 | Land: VS | Regie: Patty Jenkins | Cast: Gal Gadot, Chris Pine, David Thewlis, Robin Wright, Danny Huston, Connie Nielsen

Marvel mag dan wel de vaandel zwaaien als het op superheldenfilms aankomt, het is DC die als eerste succesvol een vrouwelijke superheld naar het grote scherm brengt. Na miskleunen als Elektra en Catwoman, lijkt Patty Jenkins’ Wonder Woman eindelijk het stramien te doorbreken.

Na Batman en Superman, ontdekken we deze keer dus het origineverhaal van Wonder Woman, oftewel prinses Diana van Themyscira. Als Amazone werd zij opgeleid tot krijgster en leerde ze hoe de Amazones gecreëerd werden door Zeus als de beschermers van de mensheid, en dit vooral tegen de oorlogsgod Ares. Wanneer de Amerikaanse piloot Steve Trevor in zee crasht nabij het Amazone-eiland, leert ze dat heel de wereld in oorlog is. Volgens haar is Ares de oorzaak hiervan en ze besluit de wereld van dit kwaad te verlossen.

Warner Bros. en DC lijken eindelijk de vloek van het DC Extended Universe doorbroken te hebben, want Wonder Woman lijkt vrij goed onthaald te worden bij zowel het publiek als de critici. Verwacht echter niets grensverleggend, want in vele opzichten blijft dit een typische superheldenfilm. Wat wil zeggen dat de structuur van de plot al te vertrouwd aanvoelt en de film in de typische valkuilen trapt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de weinig interessante nevenpersonages en een onderontwikkelde superschurk, waarbij de finale confrontatie teveel berust op computereffecten. En waren we niet eindelijk verlost van Duitse personages die Engels praten met een krakkemikkig accent? Helaas niet dus.

Wat ook opvalt is dat het verhaal opvallend veel gelijkenissen toont met Captain America: The First Avenger en Thor. De makers leken zich voor Wonder Woman inderdaad wat meer te inspireren op Marvel. De film is kleurrijker, bevat veel humor en is duidelijk minder duister in toon. Al kan teveel leentjebuur spelen bij Marvel ook nefast uitdraaien en mag het DCEU haar eigen identiteit niet uit het oog verliezen. Gelukkig probeert de film in tegenstelling tot Superman vs. Batman en deels Suicide Squad niet teveel te doen en krijgen we een verhaal dat zo goed als op zichzelf staat. Al is de openingsscène wel een uitloper van Batman vs. Superman en opent het net als die film verder de weg naar de New Gods-verhaallijn van DC.

Verder staat Wonder Woman garant voor een heerlijke soundtrack, waarbij we meermaals getrakteerd worden op het krachtige themalied van Hans Zimmer en Junkie XL en drie grote, voortreffelijke actietaferelen. Al overdrijft Jenkins af en toe wel met de hoeveelheid slow-motion tijdens de actievolle momenten. Gal Gadot, die een van de uitblinkers was van Batman vs. Superman, weet ook hier duidelijk haar mannetje te staan en draagt de film zowat op haar eentje. Al is Chris Pine als haar gids en  liefdesinteresse ook wel voortreffelijk. Er lijkt dus nog hoop te zijn voor de Justice League.