UnCut: de redder in nood?

De streamingservice Uncut bestaat niet meer en werd vervangen door Sooner. Binnenkort kan je hierover een verslag lezen.

Wie zich in lockdown- of andere tijden tegoed doet aan het grote aanbod van films op streamingdiensten, heeft het op een bepaald moment ook wel gehad met koploper Netflix: eens je daar het kaf van het koren hebt gescheiden, blijft er vooral kleurloze eenheidsworst over - de series buiten beschouwing gelaten dan. Je kan je hoop op onze voornaamste digitale aanbieders stellen, want zowel Proximus Pickx als Telenet Play hebben heel wat moois in het aanbod, maar je betaalt er een stuk meer voor. Hun catalogus is best omvangrijk, maar ook bijzonder mainstream. Wie al vaak naar de bioscoop gaat, vindt er niet snel iets nieuws of onbekend.

Wie zich echt cinefiel durft noemen en nu en dan echt snakt naar 'andere' cinema, moet zich tot kleinere spelers op de streamingmarkt wenden. Eén daarvan is UnCut, dat een beperkt maar bijzonder interessant aanbod heeft voor wie het eens niet mainstream Amerikaans of hapklaar moet zijn - de betere arthousefilm, om er maar een stempel op te drukken. Op deze abonnementsformule van UniversCiné, het video on demand platform dat werd opgericht door diverse onafhankelijke, Belgische producenten en distributeurs, vind je voornamelijk Europees werk, naast een handvol Amerikaanse producties. Naast langspelers kan je er ook snuisteren in documentaires en kortfilms en vind ook de minder schreeuwerige kinderfilm er een plaats.

1000 en meer

Nu, wat dat 'beperkt' aanbod betreft: er staan toch minstens 1000 films op UnCut en hoewel je er vrijwel geen nieuw werk vindt - de catalogus bevat enkel producties die minstens zo'n vier jaar oud zijn, valt niet te ontkennen dat je als gepassioneerd filmliefhebber meteen likkebaardend aan het klikken slaat. De betere Europese cinema heeft op zijn best echt wel meer te vertellen dan Hollywood - al hoeven we daar niet snobistisch over te doen - en hoewel de doorsnee kijker misschien net iets meer moeite voor moet doen om het tot de aftiteling vol te houden, krijg je hier echt wel waar voor je geld. Voor de duidelijkheid: UniversCiné biedt zelf ook nog eens een VOD-catalogus aan, waaronder veel gloednieuwe producties, maar je betaalt daar wel voor elke film apart.

Voor net geen acht euro per maand kan je genieten van UnCut en dat durven we echt een koopje noemen. De eerste maand is zelfs gratis. Bijzonder fijn is dat, hoe groot de catalogus ook is, je die netjes alfabetisch kan doorlopen. Netflix biedt deze service niet, tot frustratie van veel filmliefhebbers, en durft zich dan ook met enige pretentie bemoeien met je kijkgedrag.

Goed mogelijk wel dat UnCut zich op technisch vlak niet altijd even staande weet te houden tegenover reus Netflix, die hele servertorens ter beschikking heeft, maar daar tegenover staat wel dat je via de Facebookpagina of website van Uncut dan wel erg snel een reactie of antwoord krijgt. Kleinschalig is altijd sympathieker natuurlijk. Reacties op de kwaliteit van het beeld zijn wisselend: vooral de scherpte van het beeld krijgt kritiek. We ondervonden dat actiescènes wel eens wat vager kunnen over ons scherm rollen.

Vlaams en vergeten

Wie België als filmland niet onderschat, kan op Uncut een heel aantal te pruimen producties terug vinden. Niet zomaar de voor de hand liggende Jan Verheyens of Erik Van Looys, maar veel werk uit de tijd dat Vlaamse/Belgische films nog een sterke eigen identiteit hadden - al wil dat ook wel eens zeggen dat de kwaliteit wisselde. Niettemin zijn heel wat films het ontdekken waard. Ken je b.v. Hellegat, een sociaal drama uit 1980? En wie had gedacht de weinig geziene Jommekesverfilming - gemaakt door Jef Nys zelf - De Schat van de Zeerover ooit te kunnen bekijken?

Nu, dat zijn curiosa misschien. Onder de collectie Vlaamse retro vind je ook De Leeuw van Vlaanderen, De Witte, Boerenpsalm, Verbrande Brug, Crazy Love en Istanbul, producties die toch net iets meer dienen dan enkel onze drang naar nostalgie, ook al zijn ze heus niet allemaal goed. Wie het graag luchtiger houdt: je kan ook De Collega's maken de brug, Hector en Max bekijken. En wat te denken van Janssens en Peeters Dikke Vrienden? Een kluchtige komedie uit... 1940! Dat wil je toch eens gezien hebben?

Daarnaast tref je er ook recentere Belgische kwaliteitsfilms aan die in de bioscoop niet altijd een publiek vonden. The Invader, Elève Libre, Kid, Le Fidèle, ... Gedurfdere cinema waar we trots mogen op zijn.

Divers en Europees

Ook de rest van Europa is vertegenwoordigd op UnCut. Spaans, Italiaans, Frans, Brits, maar ook Roemeens, Iraans en Grieks. Het gaat wel om producties die al een bioscooprelease gehad hebben, dus je kan hier vinden wat je op festivals gemist hebt of je destijds net niet naar de cinema wist te lokken. La vie d'Adèle, Youth, Love, Habemus Papam, Mustang, Dogtooth, ... Dat is een aanbod van een ongeziene diversiteit die de beste cinema van de afgelopen jaren gewoon bij je thuis aflevert.

Documentaires

Uiteraard valt het documentaireaanbod van Dalton.be niet meteen te overtreffen, maar UnCut heeft ook in dat genre heel wat kwaliteit te bieden, Vlaams of internationaal. The Imposter, Les Invisibles, Roman Polanski: Wanted and Desired, National Gallery of Amy, ook hier gaan heel wat uiteenlopende werelden open voor wie graag de non-fictie binnen wil brengen in de woonmkamer.

Wereldse weldaad

Maar je kan ook laten meeslepen door het betere filmwerk van buiten Europa. Er is een zeker aanbod Afrikaanse cinema, Midden-Oosters, Aziatisch. Geen verbluffende hoeveelheden, maar zeker wie nog weinig vertrouwd is met de betere wereldcinema, zal wel iets nieuws ontdekken. Dit zijn vaak maatschappelijke relevante, politiek geëngageerde prenten, die misschien niet meteen vrijdagavondkijkvoer zijn waarbij je nu en dan in een zak chips graait. Maar wie voor UnCut gaat, wil dan ook geen tweede Netflix.

UnCut: de redder in nood?

**** (uitzonderlijk goed)

*** (zeer goed)

** (goed)

* (nog enigszins te pruimen)

NUL (TE MIJDEN DUS)