Frankenweenie

Achtentwintig jaar nadat Tim Burton zijn stokpaardje en hommage aan de Universal horrorklassieker Frankenstein op de wereld losliet, worden we getrakteerd op een volwaardige langspeelfilm over de avonturen van Victor en zijn hond Sparky. Voor de remake van Frankenweenie koos Burton ervoor om te werken met stop-motion animatie, een techniek waarmeezich al bewees in films als Corpse Bride en, samen met Henry Sellick, A Nightmare Before Christmas.

De originele kortfilm werd destijds als te duister bevonden door Disney, en Burton werd bij gevolg zelfs ontslagen. Tijden veranderen echter, en anno 2012 is er duidelijk een publiek te vinden voor dit soort duistere sprookjes. Kijk maar naar Twilight, Red Riding Hood of Snow White and the Huntsmen. Net als het origineel is ook de remake redelijk donker en doorspekt met horrorelementen. De keuze om te werken met poppen en een goede dosis humor en charme maakt deze versie wel toegankelijker voor jonge kinderen.

Toch is deze film niet enkel gericht op de jongsten. Ook volwassenen zullen genieten, al is het maar omdat de film voorzien is van allerhande binnenpretjes en nostalgische verwijzingen naar oude horror- en B-films. Zo passeren onder andere The Mummy, The Bride of Frankenstein, Godzilla, Gremlins en zelfs de legendarische horroracteur Vincent Price de revue. Het getuigt van een grote liefde voor het genre, wat ook door de fans zal worden gewaardeerd.

Toch hadden we het graag allemaal wat origineler en frisser gezien. De film maakt te gretig gebruik van cliché-horrorbeelden en dito verhaalelementen. De keuze om zwart-wit beelden te combineren met de prachtige stop-motion animatie is dan weer een uitstekend idee. Het mag gerust gezegd worden dat dit een van de mooiste films is van Tim Burton, zowel op visueel vlak als auditief. Voor dit laatste zorgt vooral het goede stemmenwerk en de mooie muziek van Danny Elfman, Burton’s huiscomponist.

De film is voorzien van allerhande binnenpretjes en nostalgische verwijzingen naar oude horror- en B-films

Voor wie de kortfilm heeft gezien, is er helaas wel te weinig meerwaarde merkbaar. Vooral omdat de toegevoegde verhaalelementen niet altijd even geslaagd zijn, en dit verhaal zelf na een uur ontspoort. Hier wordt het charmante en kleinschalige tevergeefs ingeruild voor een te bombastische finale. Als tussendoortje of om samen met de kinderen te zien op Halloween is Frankenweenie wel geslaagd.

Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de