Torpedo

Genre: Actie | Duur: 1u42 | 2019 | Release: 23 Oktober 2019 | Land: België | Regie: Sven Huybrechts | Cast: Koen De Bouw, Joren Seldeslachts, Thure Riefenstein, Ella-June Henrard, Sven De Ridder, Bert Haelvoet, Gilles De Schryver, Robrecht Vanden Thoren, Vic de Wachter, Stefan Perceval

Het getuigt minstens van veel lef en ambitie om het in Vlaanderen te wagen een duikbootfilm op poten te zetten. Productiehuis A Team Productions, dat ook Patser en Black tot stand bracht, is er met een beperkt budget vrij goed in geslaagd een avonturenprent af te leveren die er verdomd professioneel uitziet. Alleen jammer van dat lamlendige scenario. 

 

Torpedo speelt zich af tijdens de tweede wereldoorlog en volgt een nogal typische ongedisciplineerde groep verzetstrijders die de opdracht krijgen een lading uranium te transporteren met een duikboot. Hun missie krijgt een heel ander karakter als vijandige Duitse schepen in hun vaarwater opduiken. 

De personages die we aan boord aantreffen vormen een berekende mix van karakters en typetjes die nooit echt levensecht worden. Ondanks het enthousiasme van de cast vol vertrouwde gezichten, blijven enkele figuren steken in het karikaturale. De dynamiek kent bovendien een bijzonder clichématig verloop, waarbij heroïek, vriendschap, liefde en opoffering in afgemeten doses de toon bepalen. Dat levert zelden verrassingen op en tot enige gelaagdheid komt dit spektakel zeker niet. 

Net omdat Vlaamse cinema het vrijwel nooit zo ver gaat zoeken, kan Torpedo echter op heel wat krediet van zijn publiek rekenen, ondanks de clichés. Er wordt dus gelachen om de koldereske grappen met een hoog Gaston & Leo-karakter - met dank aan de vette Antwerpse accenten - en geweeklaagd bij de onversneden Hollywoodtragiek die bij spektakelcinema als Armageddon ontleend werd. Toch blijft de duikboot narratief gezien aan de oppervlakte en wordt de dramatiek keurig versneden op maat van de Thuiskijker. Vernuftig of origineel kan je Torpedo helaas dus niet noemen. 

Maar het is ook overduidelijk dat deze popcornprent dat ook helemaal niet wil zijn en de kijker vooral wil entertainen. Daarvoor werden kosten noch moeite gespaard en de actietaferelen ogen allemaal bijzonder deskundig. De sets zijn geloofwaardig, het camerawerk en de belichting uitmuntend, de effecten geslaagd. Jammer men dat men bij componist Hannes De Maeyer een overdaad aan manipulatieve, bombastische muziek bestelde, alsof we gewoon weer 1995 zijn.

Een entertainende kruising van Gaston & Leo-kolder en Armageddon-tragiek

Torpedo is dus grotendeels vakwerk, al vragen we ons af in welke mate dat het aandeel is van een regisseur die pas op zekere leeftijd debuteert en ook voor het wel erg povere scenario zorgde. Het is natuurlijk wel wat jammer. Dan vindt iemand de middelen en de guts om uit te pakken met zo'n on-Vlaams project, dan weet Torpedo ook niet meer te zijn dan enkel dat en benadrukt zelfs de hoofdacteur dat we dit niet al te ernstig mogen nemen. De doortastende aanpak had in combinatie met een complexer scenario nochtans misschien wel goud kunnen opleveren. Nu blijft het bij ijzer en het is helaas niet roestvrij. 

 

(en voor de lezers die daar nog wel eens vragen bij stellen: elke ster is verdiend, dus ook die ene ster boven deze recensie maakt deze film nog de moeite)

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De helft van de crew overleeft het niet. De andere helft zit vier jaar later gezellig in Miami en hoort op het nieuws dat er een atoombom werd gedropt.